วันพุธที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2555
วันหนึ่งผมจะ...ตาย
วันหนึ่งผมจะ...ตาย
ยังรู้สึกว่า..เพิ่งจะแก้ผ้าวิ่งเล่นกระโดดนำ้คลองหน้าบ้านอยู่เมื่อไม่กี่วันก่อน
ยังรู้สึกว่า..เพิ่งจะออกจากรามฯมาเมื่อไม่นานมานี้
ยังรู้สึกว่า..เพิ่งอุ้มลูกสาวออกจากโรงพยาบาลมาเมื่อวันสองวัน..แต่ตอนนี้ลูกอายุ ๒๖ แล้ว
ในความเป็นจริง..อายุใก้ล ๖๐ ปีเข้าไปทุกวัน
ในความเป็นจริง..ตื่นมาปวดเนื้อปวดตัวทุกวัน
ในความเป็นจริง..ทำไรนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว ยกของหนักก็ไม่ได้
คิดถึง..แม่และคนรู้จักมากมายท่ีตาย..ล่วงหน้าไปแล้ว
คิดถึง..ตัวเองท่ีจะต้องตายไม่วันใดวันหนึ่งแน่
คิดถึง..ความเป็นไปทุกอย่างท่ีกำลังเกิดรอบตัว..ทำงานหาเงิน..ดูแลผู้คนรอบข้าง..
..เฝ้ามองความเป็นไปของบ้านเมือง..
ใคร่ครวญ..ทุกอย่าง พิจารณาอย่างถี่ถ้วน..ตายแน่นอน..ทำทุกอย่างให้ดีเท่าท่ีทำได้
..จะไม่ทุกข์ไม่ร้อน..เพราะอย่างไรทุกอย่างมันก็จะเป็นไปของมัน..จะมีเรา
หรือไม่มีเราทุกอย่างมันก็จะเป็นไปอย่างท่ีมันต้องเป็น..เราก็ตาย..!!!!!!
..ทำหน้าท่ี..ท่ีมีทั้งสิ้นให้ดีเท่าท่ีจะทำได้..ก่อนจะท่ีจะตายไป/
วันนี้..วันพระ..อนุโมทนาบุญทุกท่าน_/\_
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น