แนวทางแห่งการตรัสรู้ ● The Right Approach to Enlightenment

..ราชกุมาร ความคิดอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า ในอดีตกาลอันยืดยาวก็ดี…ในอนาคตกาลอันยืดยาวก็ดี…แม้ในปัจจุบันก็ดี
สมณะหรือพราหมณ์เหล่าใดที่ได้เสวยทุกขเวทนากล้าเผ็ดร้อนอันเกิดจากการทำความเพียรอย่างสูงสุด ก็เท่าที่เราได้เสวยอยู่นี้
ไม่ยิ่งไปกว่านี้ได้ ก็แต่ว่าเราหาอาจบรรลุธรรมอันยิ่งกว่าธรรมของมนุษย์ หรืออลมริยญาณทัศนวิเศษ
ด้วยทุกรกิริยาอันกล้าแข็งแสบเผ็ดนี้ไม่ “ชะรอยหนทางแห่งการตรัสรู้จักมีได้โดยประการอื่น”

ราชกุมาร ความระลึกอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า เออก็เรายังจำได้อยู่เมื่องานแรกนาแห่งบิดา
เรานั่ง ณ ร่มหว้ามีเงาเย็นสนิท มีใจสงัดแล้วจากกาม และอกุศลธรรมทั้งหลาย
บรรลุปฐมฌานมีวิตก วิจาร มีปีติและสุขอันเกิดแต่วิเวกแล้วแลอยู่ ชะรอยนั่นจักเป็นทางแห่งการตรัสรู้บ้าง ดังนี้
ราชกุมาร ความรู้สึกอันแล่นไปตามสติ ได้มีแล้วแก่เราว่า "นี่แล แน่แล้วหนทางแห่งการตรัสรู้ ดังนี้"

ราชกุมาร ความสงสัยอันนี้ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า เราควรจะกลัวต่อความสุขชนิดที่เว้นจากกามและอกุศลธรรมหรือไม่หนอ ?
ราชกุมาร ความแน่ใจอันนี้ได้เกิดแก่เราว่า “เราไม่ควรกลัวต่อสุขอันเว้นจากกามและอกุศลทั้งหลาย”

ราชกุมาร ความคิดได้มีแก่เราสืบไปว่า “ก็ความสุขชนิดนั้น คนที่มีร่างกายหิวโหยเกินกว่าเหตุเช่นนี้ จะบรรลุได้โดยง่ายไม่ได้เลย
ถ้าไฉนเราพึงกลืนกินอาหารหยาบคือข้าวสุกและขนมสดเถิด” ราชกุมาร เราได้กลืนกินอาหารหยาบ คือข้าวสุกและขนมสดแล้ว
(ม.ม. 13/335/392-393 โพธิราชกุมารสูตร)
__

“I thought: ‘Whatever recluses or brahmins in the past… in the future... (or) at present have experienced painful, racking, piercing feelings due to exertion, this is the utmost, there is none beyond this.
But by this racking practice of austerities, I have not attained any superhuman states, any distinction in knowledge and vision worthy of the noble ones. Could there be another path to enlightenment?’

“I considered: ‘I recall that when my father the Sakyan was occupied, I was sitting in the cool shade of a rose-apple tree, quite secluded from sensual pleasures, secluded from unwholesome states, I entered upon and abided in the first jhāna[22], which is accompanied by applied and sustained thought[23], with rapture and pleasure born of seclusion. Could that be the path to enlightenment?’

Then, following on that memory, came the realization: ‘That is the path to enlightenment.’

“I thought: ‘Why am I afraid of that pleasure that has nothing to do with sensual pleasures and unwholesome states?’
I thought:‘I am not afraid of that pleasure since it has nothing to do with sensual pleasures and unwholesome states.’
“I considered: ‘It is not easy to attain that pleasure with a body so excessively emaciated.
Suppose I ate some solid food — some boiled rice and porridge.’ And I ate some solid food — some boiled rice and porridge.”[24]
__________________

[22] Jhāna, also referred to as absorption concentration, refers to the four meditative absorptions of the form realm (sometimes called fine material realms and, in Pāli, called rūpajhāna) and another four higher levels of the formless realm (sometimes called immaterial realms and, in Pāli, called arūpajhāna).
See more detail about jhāna practice in Chapter Eight

[23] Applied and sustained thought (vitakka-vicāra) are constituents of the first absorption or jhāna, but are absent in the higher levels of jhāna.
Vitakka is the laying hold of a thought or the fixing of consciousness to an object and vicāra is the continued activity of the mind.
[24] M.N., Mahāyamakavagga, Mahā-saccaka Sutta (36),p. 340, Bhikkhu Ñāṇamoli and Bhikkhu Bodhi.
~

ที่มา:หัวข้อ สมาธิภาวนา ๔ ประเภท / ภาคที่ ๒ ระบบมาตรฐานแห่งการบรรลุธรรม / วิมุตติธรรม
http://www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?f=3&t=10

Source : Vimuttidhamma (English eBook) > CHAPTER II Standard Practice for Liberation > The Right Approach to Enlightenment
http://www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?f=3&t=197
~~๐๐๐~~

ที่มา...https://www.facebook.com/photo.php?fbid=444457658939214&set=at.136014179783565.38373.132513600133623.1257448716&type=1&theater