สีสันฉูดฉาดบาดตาของแค่"ตัวล่อเป้า"
นับแต่โบราณกาลมา ถึงแม้กระทั่งในปัจจุบัน และยังจะเป็นต่อไปในอนาคต มีแม่ทัพชาญสมรหาน้อยไม่ ที่เสียทัพแตกพ่าย บ้างก็มีอันถึงแก่ชีวิต เพราะหลงกลง่ายๆอุบายพื้นๆไม่มีที่ใดซับซ้อน ของ(ประดา)คนที่ท่านผู้เจนศึกเหล่านั้นหลงประมาทนึกดูแคลน
บัณฑิตและปราชญ์ที่เป็นปัญญาชนมากหลายเช่นกัน ต้องเจ็บช้ำระกำใจถูกความอับอายตามหลอนไปนาน ด้วยว่าเสียรู้คนโง่เขลากว่า ซึ่งใช้ลูกไม้เก่าแก่ตื้นๆ(บางกรณีอาจมีการประยุกต์ในส่วนรายละเอียดบ้าง)มาหลอกลวง
ยิ่งที่เป็นคนเบาปัญญาบางประเภท ซึ่งย่อมจะมีระดับความแกร่งกล้าหนาทนของ”ผิวหน้า” มากกว่าคนธรรมดาแล้ว ย่อมยากที่ปัญญาชนทั่วไปจะคาดคิดเท่าทันระวังตัว
มักมีผู้คนมากมายเวียนวนในกังขา อันสืบเนื่องด้วยข้องขัดใจ ถึงความแสดงอาการไม่ฉลาดอยู่เป็นนิจ ของ(ผู้ยังใช้คำนำหน้าชื่อว่า)”นางสาว” บางคน
ก็พึงอย่าใช้มาตรฐานของคนปกติ ไปคำนวณวัดคน"ไม่ค่อยปกติ"(ซึ่ง”ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง”ดูออกกันทั้งนั้น แค่จะยอมพูดบอกออกมาตามจริงหรือไม่ ด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่)เลยครับ
ถึงตัวคนที่ว่านั้น "ไม่ค่อยฉลาด"ทางระดับสติปัญญาอย่างจริงจังเอาการอยู่ แต่ก็ไม่ได้โง่ถึงขนาดที่หลงเข้าใจกัน
เพราะในเมื่อ(เจ้าตัวสำนึกรู้แก่ใจดีว่า)แกล้งฉลาดได้ไม่แนบเนียน การไปในทิศทางตรงกันข้าม คือทำโง่ชัดเจนหนักเข้าไปอีก ก็สามารถดึงดูดความสนใจ ให้ผู้ที่เป็นคนปกติทั้งหลายติดตามใส่ใจได้เช่นกัน
ที่สำคัญตนเป็นปัญญาชนทั้งหลายนั้น ส่วนใหญ่จะมากจะน้อย ก็อด(แอบ)ทะนงหลงตนอยู่บ้างมิได้ ยิ่งเห็นตำตาก็ยิ่งเผลอจิตชะล่าใจ ออกปาก”วิพากษ์”รายวัน/รายกรณีกันเพลิน ลืมมองเท้าแต่ละคนเองว่า ติดกับ(ดักของ)คนอยากให้โลกไฮไลท์ มองเห็นตัวตลอดเวลา เข้าให้อย่างจังแล้ว
ยิ่งด่ามากก็ยิ่งเข้าทางคนที่ใครๆประมาทว่าเอ๋อ และเธอ(คนนั้น)ก็มีความสุขเหลือแสน ที่สามารถหลอกประดาคนฉลาดทั้งหลายให้ช่วยสมใจ
พวกที่วางแผนให้เอาเธอมาอุปโลกน์(ซึ่งไม่ใช่ตัว"พี่ชาย"สุดเลิฟแสบร้าย ซึ่งมีสติปัญญาแค่ธรรมดาแต่อย่างใด)นั้น กล้าใช้ความเสี่ยงให้เป็นประโยชน์มุมกลับ+ข้างเคียงทางยุทธศาสตร์/อำพรางการดำเนินยุทธวิธีอย่างลึกซึ้งแยบยลมาก
ยอดเกาทัณฑ์ผู้กล้า(- เป็นเพียงคำสำนวน)ไม่พึงถูกลวงล่อ ด้วยสีสันฉูดฉาดบาดตาของแค่"ตัวล่อเป้า"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น