บทกวี อีกหนึ่งพลี....วีรชนพันธมิตร

   
 ผู้เขียน: ว.แหวนลงยา (wachira89 สมาชิก)    
เข้าแถว ยืนรอ  รดน้ำศพ
 น้ำตากลบ  พร่าเลือน ก่อนรินไหล
ผ่าวร้อน   ทั้งตัว  และหัวใจ
 อยากกู่ร้อง  ก้องไป  ให้ได้ยิน

   “ฆ่าเขาทำไม”....ได้ยินไหม  ?
 ป่าเถื่อน   บีฑาไทย  ไม่จบสิ้น
 เขามาทำ หน้าที่ ใช้หนี้แผ่นดิน
 ทำไมเลือด ต้องหลั่งริน  สังเวยใด?

   เขาอาสา  มาเป็นการ์ด ลาดตระเวณ
 ยอมลำบาก  ยากเย็น  มารับใช้
 อุทิศพลี   ทั้งตัว และ หัวใจ
ของหนุ่มวัย ยี่สิบสอง  น้อง”ยุทธพงศ์”

  เขาถูก ลูกระเบิดยิง   อย่างโหดเหี้ยม
 เครื่องหมายการ์ด ไหม้เกรียม เป็นผุยผง
 ไม่ให้ โอกาสสู้    แม้ชูธง
 ถูกลอบกัด   ล้มลง  ไม่รู้ตัว

   ประคองขัน  สั่นระริก  รดมือน้อง
 นี่หรือมือ  คอยปกป้อง   ความโฉดชั่ว
มืออาสา  มาเป็นการ์ด  ไม่ขลาดกลัว
 หยาดน้ำริน  สั่นระรัว   ร้าวรานใจ

  หลับเถิดนะ...  น้องเหน่ง  “ยุทธพงศ์”
 จะจดจำ   เจตน์จำนง  อันยิ่งใหญ่
น้องเหน่ง   คือวีรชน  ของคนไทย
 พลีชีพสร้าง “การเมืองใหม่”  ให้มวลชน   

                      ว.แหวนลงยา
http://www2.manager.co.th/mwebboard/listComment.aspx?QNumber=280581&Mbrowse=9