++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

อ่านสิ... joke แก้เครียด

แก้เครียดได้ดี อิอิ....


หลาน :      ยาย .. .ยาย
ยาย :
       หา ?
หลาน :      
ยายว่างไหมเนี่ย ?
ยาย :
       ว่าง
หลาน :      
คุยด้วยคนนะยาย
ยาย :
       เอาสิหลานเอ้ย .. .นั่งก่อนๆ
หลาน :      
ยายก็ลุกขึ้นสิ
ยาย :
       ทำไมยายต้องลุกขึ้นด้วยล่ะ
หลาน :      
ผมจะได้นั่งก่อน



 



หลาน :
     ยาย .. .ยาย
ยาย :
       หา ?
หลาน :      
ยายปีนี้ดูแก่มากเลยนะยาย .. .อายุเท่าไหร่แล้วล่ะ ?
ยาย :        
เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ยายอายุ 50 ไม่รู้ว่าตอนนี้มันยังจะ 50 อยู่ห รือเปล่า ไม่ได้นับมานานแล้ว
หลาน :      
โห...ยาย ป่านนี้มันไม่เหลือ 9 ขวบแล้วหรอ...แล้วลูกเต้าไม่มีหรอยายถึงมานั่งคนเดียวเนี่ย
ยาย :        
มี...
หลาน :      
อ้าว...แล้วทำไมเค้าไม่มาด้วยล่ะ
ยาย :        
มีลูก ชายสองคน คนหนึ่งอยู่ระยอง คนหนึ่งอยู่เชียงใหม่โน่น ไอ้คนหนึ่งมันจะให้ยายไปอยู่เชียงใหม่...อีกคนหนึ่งจะให้ยายไปอยู่ระยอง... ตัดสิน ใจไม่ถูกไม่รู้จะไปอยู่กับใคร ?
หลาน :      
โอ้โฮ...ยายนี่โชคดีจังเลย ลูกแย่งกันเลี้ยง
ยาย :        
โชคดีกะผีอะไรล่ะ...ก็ไอ้คนที่อยู่ระยอง...มันจะให้ไปอยู่เชียงใหม่ ไอ้คนที่อยู่เชียงใหม่...มันจะให้ไปอยู่ระยอง
หลาน :      
เออ...ยาย...อย่าไปคิดมากเลย อายุปูนนี้ร่างกายยังแข็งแรงอยู่ก็ถือว่าโชคดีแล้ว
ยาย :        
โอ๊ย...แข็งแรงที่ไหนกัน ตอนนี้กำลังแย่เลย
หลาน :      
แย่ที่ไหนยาย...ก็เห็นแข็งแรงดี
ยาย :        
เดี๋ยวนี้ยายมีอาก ารแปลกๆ เช่น นั่งๆ อยู่เนี่ย...ถ้าลุกขึ้นปุ๊บ...มันจะยืนทุกทีเลย
หลาน :      
เป็นอะไรไม่รู้ลุกแล้วยืนน่ะมันธรรมดานะยาย...ยายเคยเห็นคนล้มทั้งยืนไหมยาย ?
ยาย :        
ไม่เคย
หลาน :      
อยากเห็นไหม ?
ยาย :        
อย่าเลย...ยายแก่แล้ว เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยอยากรู้อยากเห็นอะไร
หลาน :      
อ้าว...เป็นอะไรไปเหรอยาย ?
ยาย :        
สงสัยจะแก่ตัวมาก นั่งนานๆ แล้วมันจะมีปัญหา
หลาน :      
มันเป็นยังไงหรอยาย ?
ยาย :        
อีขาซ้ายนี่มัน...ชา
หลาน :      
แล้วขาขวาล่ะยาย ?
ยาย :        
กาแฟ
หลาน :      
ผมว่ายายต้องรีบไปหาหมอแล้วล่ะ
ยาย :        
ทำไมล่ะ ?
หลาน :
     ถ้าปล่อยไว้นานๆ มันจะเป็นโอวัลตินนะยาย
ยาย :
       อืม...แล้วพอยืนนานๆ นะ...ขาซ้ายมันจะปวด
หลาน :
     โอ๊ย...เป็นเรื่องธรรมดายาย อายุมากแล้วนี่มันก็ปวดสิ
ยาย :
       ไม่จริงหรอก...ขาข้างขวานี่ก็อายุเท่ากัน...ไม่เห็นมันปวดล่ะ ?
 


 



ยาย :        
เออ...นี่หลานรู้ป่าวมียาฝรั่งตัวหนึ่งชื่อ ' ไวอากร้า ' ถ้าคนที่นกเขาไม่ขันเป็นมะเขือเผาอ่อนปวกเปียกนี่ เม็ดเดียว กินก่อนนอนภายใน 20 นาทีเท่านั้นได้เรื่องเลย...แข็งโป๊กเลย
หลาน :      
ยายรู้ได้ไง ?
ยาย :        
ยาย ลองมาแล้ว...วันก่อนแอบไปซื้อมาเม็ดหนึ่ง จะเอามาให้ตากิน แต่ยายไม่กล้าบอกตาตรงๆ เพราะคนที่นกเขาไม่ขันนี่ เขาจะอาย จะรู้สึกว่าเสียเชิงชาย ยายเลยนั่งคิดว่าเอจะเอาให้ตากินยังไงดี พอดีวันนั้นแกอยากกินผัดไท ยายนึกออกเลยเอายาบดจนละเอียดแล้วโรยในจานผัดไท ยกไปให้ตากิน พอวางบนโต๊ะเสร็จยายก็แอบดู
หลาน :      
เป็นไงยาย...ได้ผลไหม ?
ยาย :        
ได้ผลกะผีอะไรล่ะ ตามันไม่ยอมกินผัดไท
หลาน :      
อ้าว...ทำไมล่ะยาย ?
ยาย :        ก็เส้นก๋วยเตี๋ยวผัดไทมันแข็งโด่ทั้งจานเลย ???

 


 



 
หลาน :      
แล้วตาเป็นไงบ้างล่ะครับ .. .สุขภาพแข็งแรงดีไหม ?
ยาย :        
เดี๋ยวนี้แย่ ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรง
หลาน :      
อ้าว .. .ทำไมล่ะยาย
ยาย :        
วันก่อนบ่นว่าปวดหัว .. .มีไอนิดหน่อย .. .ยายเลยให้ไปหาหมอ หมอเล่นซะหมดแรงไปเลย ....
หลาน :      
เอ๊ะ .. .หมอเค้าทำไร .. .ตาถึงหมดแรง ??
ยาย :        
หมอ มันชุ่ย .. .พวกหมอเดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ .. .พอตรวจเสร็จให้ยามากิน มันเขียนฉลากยาหวัดๆ เช้าเม็ด .. .กลางวันเม็ด .. .เย็นเม็ด .. .ตาแกหูตาไม่ค่อยดี .. .พอเขียนหวัดๆ แกอ่านไม่ชัด เห็น ม . ม้า เข้าใจว่าเป็นย . ยักษ์ .. .ก็ล่อซะสามเวลาเช้า .. .กลางวัน .. .เย็นเลย ตอนนี้นอนแผ่หราลิ้นห้อยอยู่ที่บ้าน
หลาน :      
อ้าว .. .แล้วทำไมยายไม่บอกล่ะว่าอ่านผิด
ยาย :        
ยายบอกแล้วมันไม่เชื่อ...มันไม่เชื่อยาย .. .แต่มันเชื่อหมอ เมื่อเช้านี้เห็นว่าไปหาหมอมาอีกแล้ว
หลาน :      
หมอว่าไงล่ะยาย ?
ยาย :        
มันบอกหมอว่า .. .พอกินยาหมอ .. .ไม่รู้เป็นไรมันหมดแรง .. .อาการไข้ก็ยังไม่ดีขึ้น .. .หมอถามว่า เพิ่มก่อนนอนอีกสักครั้งไหม ???

 


 



ยาย :        
หลานเอ้ย ...
หลาน :
     จ้ะยาย ...
ยาย :        
คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน
หลาน :
     จ้ะยาย
ยาย :        
หลานเอ้ย ... คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน
หลาน :
     จ้ะยาย
ยาย :        
หลานเอ้ย .. .คนเราจะประสบความสำเร็จต้องอดทน ....
หลาน :
     โอ๊ย รู้แล้ว ... พูดซ้ำซากอยู่นั่นแหละรำคาญ
ยาย :        
ไอ้หลาน .. .เอ็งนี่ช่างไม่มีความอดทนเอาซะเลย

 


 



ยาย :        
นี่เอ็งเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมไหม
หลาน :
     เชื่อสิยาย
ยาย :        
เขาบอกว่า ... ถ้าเราฆ่าไก่ ... เราจะเกิดเป็นไก่ ถ้าเราฆ่าวัว ... เราจะเกิดเป็นวัว ถ้าเราฆ่านก ... เราจะเกิดเป็นนก < FONT color=red>
ยาย :        
ยาย .. .เห็นทีผมจะต้องฆ่าคนซะแล้วยาย
 


 



หลาน :
     เออ .. .ยาย .. .ฉันจะเปิดร้านใหม่ล่ะยาย .. .ยายช่วยไปอุดหนุนฉันหน่อยนะยาย .. .ฉันอยาก ให้ยายไปอุดหนุนเป็นคนแรกเลย ...
ยาย :        
โอ๊ย...ไม่มีปัญหา .. .เรามันคนกันเอง เออ .. .ว่าแต่ .. .แกจะเปิดร้านอะไรล่ะ ???
หลาน :
     ร้านขายโรงศพจ้ะยาย
ยาย :        อ้ายเวร...ปากไม่เป็นมงคล .. .เอ็งจำไว้เลย ข้าจะไม่เหยียบเข้าร้านเอ็งจนวันตาย .. .

หลาน :
     ถ้าถึงวันตายแล้วอย่าลืมมาอุดหนุนนะยาย




 

ยาย :        นี่ๆ .. .ยายก็มีหลานชายอยู่คนหนึ่ง...กำลังเรียน .. .เป็นเด็กดีเหลือเกิน .. .กตัญญู .. .เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดยาย ... พอยายจะเอาชามไปล้าง ... หลานชายมันเข้ามาห้าม .. .มันบอกว่า ' ยาย ... วันนี้เป็นวันเกิดยาย ... ยายอย่าล้างชามเลย ...'
หลาน :
      ;แหม .. .เป็นเด็กดีจริงๆเลยนะหลานยายเนี่ย
ยาย :        
เออ ... มันบอกกองเอาไว้ก่อน ... พรุ่งนี้ค่อยล้าง เอ้อ ยายต้องไปแล้วล่ะไอ้หนู
หลาน :
     อ้าว...ทำไมล่ะยาย ???
ยาย :        
ต้องรีบไปล้างจาน ??  

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น