ไม่มีอะไรได้มาโดยไม่ต้องลงแรง

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=486730358061786&set=a.283684078366416.60435.283647418370082&type=1&theater
ในโลกที่ 'ความสำเร็จของชีวิต' แปลว่า 'ความสบาย'
แต่ความสบายกับความขี้เกียจเป็นคนละเรื่องกัน

หลายคนอยากสบายโดยไม่ต้องทำอะไรเลย
ทำงานหนึ่งชิ้นสองชิ้น ก็บ่นว่าเหนื่อย
ทำงานเกินเวลาสักนาทีก็บอกว่าชีวิตไม่ยุติธรรม
ทำงานในสายที่ไม่เคยลอง ก็บ่นว่าอยากลาออก
กลายเป็นวัฒนธรรมขี้บ่นที่ระบาดไปทั่วทุกมุมโลก

ค่านิยมที่นิยมในโลกปัจจุบันคือ
ทำงานน้อยได้เงินมาก ได้กำไรเร็ว
จัดเป็นหลักการตลาดชั้นเลิศ
ลงทุนลงแรง...ต่ำ ได้รับค่าตอบแทนสูง
ลงทุนวันนี้ได้กำไรในวันพรุ่งนี้ ถือว่าเก่ง
ลงทุนเช้าได้เงินบ่ายถือว่าเยี่ยม

การตีเหล็กเป็นเครื่องมือเครื่องใช้แต่ละชิ้น
ต้องใช้ความร้อนสูงจัด ผ่านการตีจนเป็นรูปร่างที่ต้องการ
แล้วจึงปล่อยให้เย็นตัวลง กลายเป็นสิ่งของเครื่องใช้ที่มีค่า

ความสบายที่มาจากความลำบาก
มีคุณค่ากว่าความสบายที่เดินทางมาถึงมือง่าย ๆ

วิลเลียม เจมส์ นักปรัชญาผู้ยิ่งใหญ่แห่งอเมริกา
ในรอยต่อศตวรรษที่ 19-20 บอกว่า
มนุษย์ส่วนใหญ่ถูกโปรแกรมให้รู้สึกเหนื่อยเมื่อถึงเวลาเหนื่อย มนุษย์เราใช้พลังน้อยกว่าที่มีอยู่จริง เขาบอกว่า
หากคุณผลักความเหนื่อยออกไปอีกสักนิด
คุณจะได้งานมากกว่าเดิม อย่างไม่น่าเชื่อ

แน่ละ ความหมายของ วิลเลียม เจมส์
มิใช่ต้องการให้คนทำงานจนตายคาที่
แต่ให้ลองทดสอบดูว่า บางครั้ง..
การยอมแพ้เกิดจากใจไม่สู้ ไม่ใช่กายไม่พร้อม

เราอาจไม่ต้องทำถึงขนาดขยันจนต้องเข้าโรงพยาบาล
ซึ่งอาจมากเกินพอดี แต่คำถามคือ - - -
แค่ไหนคือความพอดี เท่าไรคือความเหมาะสม

บางคนทำงานได้มากมายกว่าจะเหนื่อย บางคนทำนิดเดียวก็ 'รู้สึก' เหนื่อยแล้ว บางคนไม่ทำอะไรเลย ก็ยังเหนื่อย

ผมไม่เคยเห็นใครที่ขยันแล้วชีวิตฉิบหาย - ตรงกันข้าม
คนที่ชีวิตพังหลายส่วนใหญ่เกิดจากความขี้เกียจ
ความเขลา และความโลภ

ไม่มีใครตายไปเพราะทำงานหนัก

ไม่มี ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยเห็น

ไม่มีอะไรได้มาโดยไม่ต้องลงแรง

ถึงจะเอนกายนอนพัก ก็ยังต้องออกแรงเขยื้อนกาย
ถึงจะเดินถอยหลัง ก็ยังต้องออกแรง
จะยกธงขาวยอมแพ้ก็ยังต้องออกแรงยกธง

.
.
@~ วินทร์ เลียววาริณ, 24 กุมภาพันธ์ 2550
ที่มา http://www.facebook.com/visalo?fref=ts