เกมกรรม

ปุจฉา - กราบนมัสการหลวงพ่อเจ้าค่ะ ลูกขอคำชี้แนะเจ้าค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าลูกต้องทำงานและใช้ชีวิตอยู่กับคนที่พยายามเล่นเกมกรรมเจ้าค่ะ เธอคนนั้นทำทุกอย่างด้วยความหวังผลเจ้าค่ะ ซื้อขนมของฝากให้คนอื่นด้วยหวังจะเป็นเจ้ากรรมเขา อันนี้ลูกไม่ได้คิดเองเจ้าค่ะ เจ้าตัวเค้าพูดชัดเจนว่าเค้าทำเพราะหวังผลแบบนี้ เวลาที่ใครทำอะไรให้ อาจเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆเช่น รินน้ำให้ เขาจะยกมือไหว้ บอกว่าตั้งจิตให้ใสและขออโหสิกรรม คนที่ทำดีด้วยจะได้ไม่ตามไปเป็นเจ้ากรรมเจ้าค่ะ ลูกเองได้รับของฝากบ่อยครั้ง ได้รับไหว้เขาบ่อยครั้ง แต่จิตไม่ได้ใสตามเขาและรู้สึกอคติว่าทำไม เขาต้องเล่นเกมกรรมตลอดเวลา ถือว่าลูกมีกรรมเป็นลูกหนี้ต้องตามไปใช้กรรมเขาไหมเจ้าคะ

วันหนึ่งลูกประสบปัญหาหลายอย่าง ลูกอดทนฝ่าฟันและผ่านมันมาได้จนตัวเองดีขึ้นในระดับหนึ่ง ลูกเริ่มศึกษาธรรมะด้วยวิธีดูจิต ช่วยให้วางใจต่อความทุกข์กับปัญหาต่างๆ ได้มากขึ้น ในระหว่างนั้นเขาพยายามเข้ามาแทรกแซงจิตลูก พยายามบอกว่าลูกทุกข์หนักเค้าอยากช่วย อยากให้ไปศึกษาเรียนธรรมะกับเขา ลูกปฏิเสธแบบตัดรอนเล็กน้อย โดยขอจัดการปัญหาด้วยตนเอง ลูกขอให้เขาถอยห่างออกไป (ลูกเชื่อว่าธรรมะของเขาเป็นมิจฉาทิฏทิ ข้อนี้ไม่ได้พูดกับเขาตรงๆเจ้าค่ะ) การที่ลูกปฏิเสธด้วยการพูดตรงๆ ตามความรู้สึกเป็นการทำร้ายจิตใจเขาที่มีจิตหวังดีต่อลูกทำให้เขาเสียใจ ลูกต้องตามไปใช้กรรมกับเขาหรือไม่ และรุนแรงมากไหมเจ้าค่ะ

ทัศนคติของลูกต่อเขายังคงแย่ลงทุกวัน ทุกการกระทำของเขายังเป็นที่ขัดตาขัดใจเป็นยิ่งนัก ปกติลูกไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับคนอื่นเรื่องต้องตามไปชดใช้เขา แต่กับคนนี้เนื่องจากเขาเป็นคนคิดตลอดเวลาลูกจึงอดคิดตามไม่ได้ โดยเฉพาะการเล่นเกมกรรมครั้งล่าสุด หลังจากที่ลูกขอให้เขาถอยห่างออกไป เขามาขออโหสิกรรมกับลูก ขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรทุกผู้ทุกนามที่เราเคยกระทำร่วมกันมา และขอให้ลูกตั้งจิตอโหสิกรรมให้เขาด้วย ลูกนิ่งเนื่องจากรู้สึกว่าเรายังอโหสิกรรมให้เขาอย่างบริสุทธิ์ใจไม่ได้ แต่เขายังคงขอให้ลูกอโหสิกรรมให้เขาให้ได้ ลูกจึงพยายามตั้งจิตอโหสิกรรมให้เขา แม้ว่าจะไม่สามารถตัดความรู้สึกได้ทั้งหมด แต่เขาคงคิดว่าลูกได้ตั้งจิตอโหสิกรรมแล้วถือว่าหมดเวรต่อกันแล้ว ในความเป็นจริงมันหมดหรือเจ้าค่ะ ลูกขอรบกวนพระคุณเจ้าช่วยชี้แนะวิธีวางตัววาง ใจในการต้องใช้ชีวิตวนเวียนอยู่กับคนแบบนี้ด้วยเถิดเจ้าค่ะ ลูกมืดมนมองไม่เห็นทางเจ้าค่ะ

พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - คุณไม่ควรหงุดหงิดหรือขุ่นเคืองเขา ที่จริงเขาเป็นคนที่น่าเห็นใจเพราะมีความเห็นที่ผิดพลาด เวลาทำความดีกับใครก็ตั้งจิตไว้ผิด คือคิดแต่จะเป็นเจ้ากรรมของเขา แทนที่จะทำด้วยความเมตตาปรารถนาดีต่อเขา เวลาได้รับความช่วยเหลือจากใคร ก็กังวลว่าจะเป็นหนี้เขา ใจไม่เปิดรับน้ำใจของผู้อื่นเลย พูดง่าย ๆ ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่นึกถึงผู้อื่นเลย คนที่ตั้งจิตแบบนี้ย่อมหาความสุขได้ยาก เพราะใจไม่ได้เป็นบุญอย่างแท้จริง

บุญหรือบาปนั้นเป็นเรื่องของเจตนา เมื่อคุณพูดกับเขาด้วยความจริงใจ ปฏิเสธข้อเสนอของเขาด้วยการพูดตรง ๆ หากไม่ได้มีจิตขุ่นเคืองต่อเขา หรือพูดด้วยอารมณ์กับเขา ก็ไม่ควรกังวลว่าได้ทำบาปหรือทำอะไรผิด หากเขาเสียใจเพราะคำพูดของคุณ นั่นเป็นเพราะเขาวางใจผิด จึงเป็นปัญหาของเขาเอง เมื่อมีแม่ค้ามาคะยั้นคะยอ ให้คุณซื้อสินค้าของเขา แต่คุณไม่ซื้อเขาจึงเสียใจ ในกรณีเช่นนั้นคุณเคยคิดหรือไม่ว่าคุณกำลังทำกรรมไม่ดีกับเขา คุณเองย่อมรู้ดีว่า หากแม่ค้าเสียใจ นั่นก็เป็นปัญหาของเขาเองที่ตั้งจิตไว้ผิด เขาควรรู้ว่าการที่คุณปฏิเสธการคะยั้นคะยอของเขาเป็นเรื่องธรรมดาของการซื้อ ขายและเป็นสิทธิที่คุณกระทำได้

อโหสิกรรมนั้นมีส่วนบรรเทาผลกรรม แต่ผลกรรม(หรือวิบาก)จะหมดหรือไม่ ขึ้นอยู่กับชนิดของกรรมด้วย หากเป็นกรรมหนัก แม้ผู้ถูกกระทำจะไม่ถือโทษโกรธเคือง ผลกรรมก็ยังมีอยู่ เช่น การทำร้ายพระอรหันต์ แม้พระอรหันต์จะให้อภัยผู้กระทำ ผู้กระทำก็ยังต้องรับวิบากนั้นอยู่ ในกรณีที่เป็นกรรมเบา อโหสิกรรมสามารถช่วยทุเลาวิบากให้เหลือน้อยลงจนอาจส่งผลไม่มากนัก

คุณเองควรทำความเข้าใจเรื่องกรรมให้ถูกต้อง จะช่วยให้จิตใจไม่หวั่นไหวต่อพฤติกรรมของเพื่อนคุณ สามารถดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข เขาจะมาวุ่นวายกับคุณอย่างไรก็มีแต่เห็นใจสงสารและให้อภัยเขา