คนไข้จ๋า เตียงบ่มีแล้ว......
ไม่อยากป่วยเสียเวลามาหาหมอ
ลูกแม่พ่อถ่อกายาฟ้าฝน
มารับจ้างขายแรงงานลำบากลำบน
แม้ทุกข์จนน้ำตาเหือดเลือดออกไต
ที่พักกายก็เพียงกระต๊อบน้อย
แค่ไว้คอยบังฝนและคนเห็น
ที่ห่มกายไร้ฟูกงามไร้ความเย็น
แค่ผ้าเต๊นท์นายจ้างทิ้งขว้างไป
ไม่มีมุ้งไร้ฟูกหมอนแค่นอนเสื่อ
ทั้งหยาดเหงื่อกลิ่นผ้าเก่าเขาอยู่ได้
กินพออยู่กินเพียงน้อยพออิ่มกาย
อดทนไว้วันหน้าฟ้าเห็นใจ
มาวันนี้มีไข้ทั้งสามคน
ปวดหัวจน จะทน แทบไม่ไหว
มาหาหมอตรวจเลือดก็ทราบเร็วไว
วินิจฉัยไข้เลือดออกทั้งสามคน
กินไม่ได้อาเจียนจนเวียนหัว
เจ็บไปทั่วกายาแทบตาถลน
แน่นลิ้นปี่ถ่ายเหลวอีกหนึ่งคน
หมอไม่บ่นเติมน้ำเกลือเจือจุนไป
อีกนับสิบก็มาหามาด้วยไข้
มากันได้ติดๆกันฉันยังไหว
แต่ปัญหาคือที่อยู่ผู้ป่วยใน
นอนไม่ได้เตียงเต็มแล้วแม่แก้วตา....ทำไงดีนะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
รายงานจาก( ห้องฉุกเฉินรพ. สารภี)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น