ปาฏิหาริย์ของเด็กน้อย

ปาฏิหาริย์ของเด็กน้อย

หนูขวัญ เด็กน้อยอายุ  7 ขวบ เธอวิ่งเข้านอกออกในโรงพยาบาลแห่งนี้ประจำ บนเตียงคนไข้ในห้องฉุกเฉิน  “แม่” ความอบอุ่นที่เหลืออยู่เพียงหนึ่งเดียวของเธอยังคงนอนอยู่บนเตียงนั้น เด็กน้อยไม่เข้าใจทำไมแม่ต้องไปนอนอยู่ที่ตรงนั้นด้วย
หนูขวัญได้ยินพยาบาล 2 คนคุยกันอย่างแผ่วเบา
“น่าสงสารเด็กคนนั้นจริงๆนะ คุณพ่อก็ไม่มี คุณแม่ก็ยังมาป่วยหนักอีก”
“ถ้ามีปาฏิหาริย์ ก็คงจะดี”

“ปาฏิหาริย์” คำๆนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในสมองเล็ก ๆ ของเด็กน้อยทั้งวัน แม้เธอจะไม่เข้าใจคำ ๆ นั้นเท่าไหร่ แต่มันต้องสำคัญมากอย่างแน่นอน
ขณะที่หนูขวัญกำลังนั่งคิดถึงคำว่า “ปาฏิหาริย์” อยู่ที่ม้านั่งหน้าโรงพยาบาลนั่นเอง หูของเธอก็ได้ยินพี่นักศึกษาผู้หญิงสองคนคุยกัน
“เธอพับดาวกระดาษเป็นมั้ย?”
“ไม่เป็นหรอก ทำไมเหรอ?”
“เค้าว่ากันว่าถ้าพับดาวกระดาษให้ได้ หนึ่งล้านดวงแล้วมอบให้คนอื่นช่วยกันอธิษฐานอีกหนึ่งล้านคน ไม่ว่าจะขออะไรก็จะประสบความสำเร็จทั้งหมด”
“จะบ้าเหรอ พับดาวล้านดวง ให้คนอธิษฐานอีกหนึ่งล้านคนนี่นะ ใครมันจะทำได้”
“ก็มันเป็นปาฏิหาริย์นี่จ๊ะ มันก็เลยต้องยากหน่อยสิ”
“.......................................................”

พี่นักศึกษาสองคนจากไปตั้งนานแล้ว แต่หนูขวัญยังคงนั่งนับนิ้วอยู่ ดาวหนึ่งล้านดวงมันเยอะขนาดไหนหนอ? ตอนนี้หนูขวัญนับได้แค่หนึ่งถึงยี่สิบเอง เลขหนึ่งล้านมันต้องเยอะแน่ ๆ เลย แต่เธอก็พับดาวกระดาษได้นะ ก็แม่เคยสอนเธอหัดพับเมื่อปีก่อนนี่เอง ถึงจะไม่รู้ว่าจำนวนล้านนึงมันเยอะสักเท่าไร แต่ถ้าเราพับต่อไปเรื่อย ๆ มันต้องถึงล้านจนได้แหละ
ว่าแล้วเธอก็วิ่งกลับไปที่บ้าน(ที่ไม่ห่างไกลจากโรงพยาบาลมากนัก) คืนนั้นทั้งคืนเธอไม่ได้นอน กระดาษทุกชนิดที่มีอยู่ในบ้านถูกเธอรื้อออกมาพับดาวเกือบทั้งหมด
“หนูขวัญ ทำอะไรอยู่หรือลูก?” เสียงคุณยายร้องถามด้วยความเป็นห่วง
“หนูกำลังพับดาวล้านดวง ให้คนอธิษฐานล้านคนค่ะ คุณแม่จะได้หายป่วยไว ๆ ไงคะ”คำตอบของเด็กน้อย แม้คุณยายจะไม่เข้าใจนักแต่ก็ถึงกับอึ้ง มือเหี่ยว ๆ ของยายลูบหัวหลานสาวด้วยความอ่อนโยน
“หนูขวัญของยาย คุณแม่หนูต้องฟื้นขึ้นมาแน่นอนจ้ะ”

ตลอดวันรุ่งขึ้นและวันต่อ ๆ มา ผู้คนทั้งที่ในโรงพยาบาล และเลยไปถึงหน้าตลาดสด ต่างก็ต้องแปลกใจ เมื่อมีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง หอบดาวใส่ถุงพลาสติกมาเยอะแยะเต็มไปหมด เมื่อเจอใครต่อใครเธอก็จะบอกว่า
“คุณอาขา หนูให้ดาวหนึ่งดวงค่ะ ช่วยอธิษฐานให้คุณแม่หนูหายป่วยไว ๆ ด้วยนะคะ”
แน่นอนไม่มีใครปฏิเสธคำขอของเด็กน้อยที่น่ารักน่าชังขนาดนั้น หลายคนสอบถามถึงที่มา และเมื่อมีบางคนห้ามปรามว่ามันเยอะเกินกำลังของเด็กตัวเล็ก ๆ อย่างเธอ เธอก็จะตอบว่า
“ก็มันเป็นปาฏิหาริย์นี่คะ มันก็ต้องทำได้ยากหน่อยสิ แต่หนูจะต้องทำให้ได้อย่างแน่นอนค่ะ”

ความมุ่งมั่นของเด็กน้อย เหมือนมีพรอันวิเศษเกื้อหนุน ทุกครั้งที่เธอหลับตาลงเพื่อพักเหนื่อยเธอก็จะเห็นภาพของแม่โอบกอดเธออย่างอ่อนโยนและคอยซับเหงื่อให้ ตลอดเช้า สาย บ่าย เย็น จนดาวกระดาษที่เธอพับหมดสิ้นไป เด็กน้อยก็ยังไม่ละความพยายาม
จากวันนั้นและวันต่อ ๆ ไป ทุก ๆ คนที่เธอพบปะ รวมทั้งคุณพี่หมอและคุณพยาบาล ต่างก็เอาใจช่วยเด็กน้อยด้วยความตื้นตัน
“ดาวล้านดวงมันจะเยอะแค่ไหนนะ แต่ถ้าเรายังทำต่อไปเรื่อยๆ คุณแม่จะต้องหายป่วยแน่ ๆ เลย ถ้าคุณแม่หายเร็ว ๆ ก็คงจะดี”

วันนี้เป็นวันที่ 7 แล้ว ข่าวของเด็กน้อยผู้แจกดาวกระดาษแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมือง วินาทีการยื้อชีวิตของแม่เธอในห้องฉุกเฉินยังอยู่ในขั้นวิกฤติ แต่ในสายตาของทุกคนที่พบปะและรับดาวอธิษฐานดวงนั้น เด็กน้อยคือตัวแทนแห่งความรักที่เกิดขึ้นจากสายใยอันบริสุทธิ์ หลายคนที่รับดวงดาวอธิษฐานไปแล้วต่างก็คิดถึงแม่หรือไม่ก็กลับไปโอบกอดลูกน้อยของตัวเองที่บ้าน
ไม่มีเลยสักคนเดียวที่จะปฏิเสธถ้อยคำอธิษฐานให้กับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ได้ลงคอ

“ปาฏิหาริย์” ถ้อยคำสั้นๆแต่ทรงพลังและมีความหมายสำหรับเด็กน้อยคนหนึ่ง คงยิ่งใหญ่อย่างสุดประมาณค่า คุณหมอผู้ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับคนไข้ใด ๆ ก็พลันน้ำตาไหลริน มือของเขาถือดาวกระดาษดวงน้อยที่เป็นดุจดังตัวแทนของความรักที่ส่งผ่านระหว่างชีวิตหนึ่งไปสู่อีกชีวิตหนึ่งเอาไว้แน่น

บ้านหลังเดิมยังคงว่างเปล่าไม่เหลือแผ่นกระดาษใด ๆ เพราะถูกนำไปพับดาวหมดแล้ว เด็กน้อยยังคงค้นกระดาษทั้งบ้านมาพับดาวอย่างไม่ยอมหยุดหย่อน
“หนูขวัญของยาย ยายจะบอกกับหนูได้ยังไงว่าแม่ของหนูเสียแล้ว”

“คุณยายขา นี่ใช่กล่องของคุณแม่รึเปล่าคะ”เด็กน้อยรื้อกล่องไม้ใบหนึ่งมาจากใต้เตียง
ในกล่องนั้นมีสิ่งละอันพันละน้อยที่ดูเหมือนไม่มีค่าอะไร มีกรมธรรม์อยู่หนึ่งฉบับ ถุงมือเด็กเก่าๆ คู่หนึ่ง และรูปถ่ายของเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อีกหนึ่งรูป
“นั่นเป็นถุงมือเด็กคู่แรกของหนูที่คุณแม่เขาเก็บไว้”คุณยายพูดเสียงสั่น ๆ
“คุณยายขานั่นกระดาษอะไรเหรอคะ”
คุณยายดึงกระดาษแผ่นน้อยๆจากมือของเด็กหญิง ในกระดาษแผ่นนั้นมีโน้ตสั้น ๆ ที่แม่เด็กเหลือทิ้งไว้ให้

“...ลูกคือปาฏิหาริย์ในชีวิตของแม่...
...ถ้าได้เห็นรอยยิ้มของลูกตลอดไปก็คงจะดี...”

“หนูขวัญจ๊ะ”คุณยายพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตา
“หนูช่วยเอากระดาษแผ่นนี้พับดาวกระดาษให้ยายได้ไหมจ๊ะ ยายยังไม่ได้อธิษฐานให้หนูเลย”

ถูกใจ ·  · แชร์
32 คน ถูกใจสิ่งนี้

Pui Naja ‎^^
16 สิงหาคม เวลา 18:35 น. · ถูกใจ

กระบี่ ใบไม้ แวะมาอ่านเวอร์ชั่นบทกวีได้ที่ http://www.facebook.com/notes/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9A%E0%B8%B5%E0%B9%88-%E0%B9%83%E0%B8%9A%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%89/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%81%E0%B8%A7%E0%B8%B5%E0%B8%9B%E0%B8%B2%E0%B8%8F%E0%B8%B4%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%87%E0%B8%81%E0%B8%99%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A2/401945433185615

(บทกวี)...ปาฏิหาริย์ของเด็กน้อย
  เด็กน้อยยังคงนั่งอยู่บนม้านั่ง กำลังฟังคนพูดถึง..ปาฏิหาริย์ “ถ้าเกิดอยากจะสม...ดูเพิ่มเติม
โดย: กระบี่ ใบไม้
16 สิงหาคม เวลา 18:36 น. · ถูกใจ · 6

Thipsukon Somroop ชอบค่ะๆ^^
16 สิงหาคม เวลา 18:42 น. · ถูกใจ · 2

เสือละเวง หลานตาจุ้น เรื่องสั้นต้องวิจารณ์หม้ายย นิ ^^
16 สิงหาคม เวลา 19:06 น. · ถูกใจ · 2

กระบี่ ใบไม้ ‎เสือละเวง หลานตาจุ้น จัดเต็มไปได้เลย ขอรับ ^^
16 สิงหาคม เวลา 19:07 น. · ถูกใจ

เสือละเวง หลานตาจุ้น โอเค เดี๋ยวจัดให้ทางหลังไมค์ ไปกินข้าวก่อนนะ เพิ่งเข้าบ้าน ^^
16 สิงหาคม เวลา 19:08 น. · ถูกใจ · 1

Modx Potter ‎กระบี่ ใบไม้ เริ่ดนะหล่อนเดี๋ยวชั้นพับดาวสองล้านดวงให้พวกแกอธิษฐานบ้าง ปาฏิหาริย์...ขอให้ชั้นมีสามีหล่อๆรวยๆโง่ๆรู้ไม่ทันชั้น และอย่าได้แม่สามีแบบกัปตันธีระเร๊ยย อิอิ
16 สิงหาคม เวลา 20:43 น. ผ่าน โทรศัพท์มือถือ · ถูกใจ · 3

กระบี่ ใบไม้ ‎Modx Potter ไม่ต้องพับดาวหรอกมดเอ้ย อยากได้ปาฏิหาริย์อย่างนั้นน่ะ อพยพไปอยู่ดาวอื่นแล้วหามนุษย์ต่างดาวทำพันธุ์ง่ายกว่าเยอะ..
16 สิงหาคม เวลา 20:46 น. · ถูกใจ · 6

Modx Potter ‎5555 ผู้ชายโลกนี้มาจากดาวไหน ชั้นจะไม่อพยพไปดาวนั้น
16 สิงหาคม เวลา 20:51 น. ผ่าน โทรศัพท์มือถือ · ถูกใจ · 4

เงาเวลา แห่งรัตติกาล อยากมีปาฏิหารย์แบบนั้นจังเลยค่ะคริๆๆ
16 สิงหาคม เวลา 21:16 น. · ถูกใจ · 1

ฐาปณี เกตุภูเขียว แน่นหน้าอก.....คิดถึงลูก
16 สิงหาคม เวลา 21:23 น. · ถูกใจ · 3

เงาเวลา แห่งรัตติกาล อ่านบทกลอนซึ้งนะคะพี่ไก่
16 สิงหาคม เวลา 21:24 น. · ถูกใจ · 2

แดงคนดี คนดีที่หัวใจ ซึ้ง ไฟเราะมาก ขอบคุณจ้า
16 สิงหาคม เวลา 22:14 น. · ถูกใจ · 1

เพียงฝุ่นทราย ในสายลม อ่านเรื่องสั้นแล้วตามเข้าไปอ่านบทกวี ซึ้งแบบเศร้าๆนะคะ
ขอบคุณที่แบ่งปันให้มีโอกาสได้งานดีๆเช่นนี้ค่ะ ^_^
16 สิงหาคม เวลา 22:46 น. · ถูกใจ · 1

ฐาปณี เกตุภูเขียว จริงจะ
16 สิงหาคม เวลา 22:47 น. · ถูกใจ · 2

Lisa Rosy ความรักที่บริสุท และความจริงใจ คือ ปฏิหารย์แห่งความรัก...
วัน วันศุกร์ เวลา 4:22 น. ผ่าน โทรศัพท์มือถือ · ถูกใจ · 1

ปุษปวาน พาลใจ อ่านแล้วเศร้า แต่อิ่มสุขเล็กๆ เขียนเก่งจริงๆค่ะ
วัน วันศุกร์ เวลา 11:17 น. ผ่าน โทรศัพท์มือถือ · ถูกใจ · 2

แก้วประภัสสร แก้วประภัสสร ซึมๆ คิดถึงแม่........
วัน วันศุกร์ เวลา 13:58 น. · ถูกใจ · 1

เสรี ม่วงเมือง มือขึ้นแล้วท่านกระบี่
วัน วันศุกร์ เวลา 20:16 น. · ถูกใจ · 1

สุรีย์พร เดชประมวลพล ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำหรับทุกคน
เมื่อวานนี้ เวลา 9:14 น. · ถูกใจ · 1

Ja Tavarat เป็นผลงานที่เยี่ยมมากคร้า..
13 ชั่วโมงที่แล้ว ผ่าน โทรศัพท์มือถือ · ถูกใจ · 1