++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2555

บ้านนอกกรุงเทพฯ โดย ชัยอนันต์ สมุทวณิช





เมื่อประมาณ 30 ปีมาแล้ว คนที่มีสตางค์นิยมไปซื้อที่ในจังหวัดเชียงใหม่ โดยเฉพาะแถบอำเภอแม่ริมที่เรียกว่าโป่งแยง หลังจากนั้นก็ระบาดไปยังอำเภอต่างๆ จนที่ดินในเชียงใหม่ที่เคยขายเป็นไร่ก็ขายเป็นตารางวา เชียงใหม่เป็นเมืองใหญ่ที่สองรองจากกรุงเทพฯ แต่มีเสน่ห์เพราะคนเชียงใหม่มีอัธยาศัยไมตรีดี ผู้หญิงสวยพูดเพราะ มีธรรมชาติสวย มีวัดวาอารามมากมาย และมีอาหารอร่อยๆ กิน แม้คนเชียงใหม่จะไม่นิยมกินอาหารนอกบ้าน แต่เมื่อคนกรุงเทพฯ ขึ้นไปอยู่แยะขึ้น ก็มีคนทำร้านอาหารหลายร้าน
     
        แต่ก่อนไปเชียงใหม่หาขนมเค้กอร่อยๆ ทานลำบากเพราะไม่มีคนทำเป็น ต่อมามีคนกลับจากอเมริกาที่ทำขนมเค้กอร่อยมาก เป็นภรรยานักเรียนวชิราวุธรุ่นพี่ผมเปิดร้านขายขนมในบ้านชื่อ Love At First Bite รุ่นพี่คนนี้มีชื่อเล่นว่า Jerry Lewis แกเป็นนักเทนนิสขั้นแชมป์เยาวชนชื่อ จิรายุ แสงสว่างวัฒนะ ไปอยู่อเมริกามาหลายปี ขนมที่ภรรยาแกทำแม้จะแพง แต่ก็อร่อยมาก เรียกได้ว่าในเมืองไทยนี้จะหาคนทำอร่อยอย่างแกยาก เพราะใช้แต่ของดีๆ และใส่นมเนยอย่างไม่ยั้ง
     
        ที่เชียงใหม่มีเพื่อนๆ ไปปลูกบ้านอยู่หลายคน บางแห่งก็ราคาหลายสิบล้านบาท ผมพอจะมีที่ดินอยู่บ้างเพราะเพื่อนชวนไปซื้อ แต่ก็ไม่ได้ปลูกบ้านเสียที เพราะภรรยาไม่เห็นด้วยที่จะไปอยู่ไกลขนาดนั้น ที่จริงเชียงใหม่เจริญมาก มีโรงพยาบาลชั้นเยี่ยมเพราะมีคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ที่มีหมอเก่งๆ ทั้งนั้น นอกจากนั้น ก็มีร้านขายของชื่อ “ริมปิง” ของๆ เขาดีมาก ผมแปลกใจที่เขามีปลาแซลมอนสดๆ ขายด้วย วันหนึ่งเพื่อนชาวนิวซีแลนด์มาได้ไปซื้อปลาแซลมอนมาทำอาหารให้เรากินกันอร่อยมาก
     
        เชียงใหม่มีร้านอาหารเก่าแก่อยู่ร้านหนึ่งชื่อว่า “Sandwich Bar” นักเรียนเก่าวชิราวุธเป็นเจ้าของ มีอาหารฝรั่งขายเป็นที่นิยมของอาจารย์มหาวิทยาลัย นอกจากนั้นก็มีร้านไอศกรีมโฮมเมดของพี่ดิ๋ม ภรรยานักเรียนเก่าวชิราวุธ (ชัยศร สิโรรส) อยู่ที่หลังมหาวิทยาลัย เข้าใจว่าเดี๋ยวนี้ก็ยังอยู่ แต่ในปัจจุบันมีร้านอาหารเกิดขึ้นมากมาย ร้านอาหารญี่ปุ่นแถวโรงเรียนปรินส์รอยก็อร่อยมาก และราคาถูกกว่าร้านอื่นๆ ที่สนุกและน่าไปซื้อของก็เห็นจะเป็นตลาดวโรรส ซึ่งมีแหนมและแกงฮังเลที่อร่อย ผมต้องซื้อแหนมหูหมู และแหนมหม้อของอัญชัน ส่วนใส่อั่วก็ซื้อร้านตรงสะพานเม็งราย
     
        ความเห่อของคนรวยกรุงเทพฯ เริ่มซาลงและหันไปซื้อคอนโดฯ แถบหัวหินแทน ทำให้หัวหินที่เคยเงียบเกิดบูมขึ้น แม้จะไม่ถึงพัทยาแต่ก็แออัด ยิ่งมีฝรั่งไปปลูกบ้านอยู่แยะๆ แล้วก็ยิ่งเป็นชุมชนที่แปลกไป การไปหัวหินง่ายกว่าเชียงใหม่ ผมกับภรรยาชอบไปมากจึงมีห้องพักขนาดสองห้องนอนอยู่ที่คอนโดฯ ชื่อ เอสพลานาด ตั้งอยู่บนชายหาดระยะ 3 กิโลเมตร ที่สวยงามที่สุด มีคนอยู่แค่ 60 กว่าห้อง และมีสระว่ายน้ำที่ดีมาก
     
        เมื่อไปหัวหินแล้ว ต่อมาคนก็นิยมไปซื้อที่และปลูกบ้านที่เขาใหญ่ เพราะที่ดินมีมากคนจึงไม่นิยมอยู่คอนโดฯ เพื่อนผมเป็นผู้บุกเบิก พวกนักเรียนเก่าวชิราวุธไปสร้างบ้านอยู่บนเขาสวยงามมาก มีสถาปนิกคือคุณเอกชัย ไหลมา คุณเอกชัยหรือเก๊ะผู้นี้ได้ออกแบบบ้านให้เศรษฐีเกือบจะ 50 คนแล้ว บ้านเพื่อนผมอยู่ใกล้ๆ วัดมกุฏคีรีวัน คนหนึ่งปลูกบ้านสวยงามมากมีโรงหนังในบ้านด้วย แต่เวลานี้ขายไปแล้ว และย้ายไปอยู่ไกลลึกเข้าไปอีกแถวๆ วังหมี
     
        เขาใหญ่อยู่ใกล้กรุงเทพฯ ขับรถเพียง 2 ชั่วโมงก็ถึงแล้ว มีอากาศที่เย็นสบายเพราะอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 400-1,000 เมตร เขาใหญ่เป็นป่าเบญจพรรณ ป่าดิงดิบแล้ง และป่าดงดิบชั้นมีน้ำตก 20 แห่ง มีเนื้อที่ 2,168 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณหนึ่งล้านสามแสนไร่ บนเขาใหญ่มีสัตว์มากมาย มีนกถึง 250 ชนิด และมีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนาม 67 ชนิด มีพืชพรรณ 3,000 ชนิด
     
        เวลานี้เขาใหญ่เต็มไปด้วยรีสอร์ตเกือบ 100 แห่ง ราคาห้องพักคืนละเป็นหมื่นก็มี และมีสนามกอล์ฟหลายแห่ง คนกรุงเทพฯ ไปสร้างบ้านสวยๆ บางคนก็ซื้อที่มีแค่ใบจับจองไม่มีโฉนด หลายคนไปปลูกในเขตป่าสงวนคือแถบวังน้ำเขียวที่เป็นข่าวอยู่ในเวลานี้
     
        เขาใหญ่มีของอร่อยๆ ที่ไปแล้วก็ไม่อดแน่ๆ ก่อนอื่นพอถึงมวกเหล็กก็แวะร้าน “ทองบวก” เสียก่อน ร้านนี้เป็นของคุณสุชาติ วงศ์สวัสดิ์ นักเรียนเก่าวชิราวุธ มีอาหารอร่อยทุกอย่าง ตั้งแต่ข้าวกุรหม่าไก่ไปจนถึงสตูเนื้อ และข้าวผัดเนื้อเค็ม ผัดยอดทานตะวันซึ่งเป็นของใหม่ ใครไปเขาใหญ่อย่าลืมแวะ อาหารของเขาจะแพงหน่อยแต่คุณภาพดี
     
        บนถนนธนะรัชต์ มีครัวเขาใหญ่ที่ทำแฮม แหนมซี่โครงแฮม และอาหารอื่นๆ อีกมาก อีกแห่งหนึ่งก็คือร้านคุณพลอยที่เปิดเป็นเพิงเล็กๆ แต่รสมือเยี่ยมมาก ขากลับอย่าลืมแวะแดรี่โฮม และไร่สุวรรณซื้อข้าวโพดหวานกลับบ้าน แม้จะรอคิวยาวหน่อยตอนวันเสาร์-อาทิตย์แต่ก็คุ้มค่า
     
        ที่ผมชอบก็คือแถบนั้นมีร้านขายต้นไม้ ดอกไม้แยะมาก ทั้งบนถนนมิตรภาพ ถนนธนะรัชต์ และถนนเล็กๆ ที่แยกออกจากถนนธนะรัชต์ มีร้านขายกุหลาบที่สวยงาม ผมไปซื้อต้นไม้ไปปลูกบนที่ 4 ไร่ ลูกชาย 2 คนไปให้แม่เขาคือ ภรรยาผมปลูกบ้านชั้นเดียวขนาด 4 ห้องนอนให้ วันหยุดพวกเราจึงพากันไปค้างคืนที่นั่น อากาศเย็น 20 กว่าองศา ไม่ต้องเปิดแอร์เลย และบรรยากาศเงียบสงบมองเห็นภูเขา ลืมเรื่องการเมืองไปได้เลย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น