หากเราเคยทำผิดพลาดมาในอดีต..
มีสติ..มีความรู้สึกตัว..
พยายามปรับปรุงแก้ไขตนเอง..
เราก็ได้ชื่อว่า..เป็นผู้กลับตัวกลับใจ..ใฝ่ดีได้..
แต่หากละเลย..ขาดสติ..
ปล่อยจิต..ปล่อยใจ..
พาลท่าเสียที..ทำความชั่ว..
แล้วไม่ปรับปรุงแก้ไขตนเอง..
ปล่อยเลย..ตามเลย..
เราก็จะได้ชื่อว่า..ดีกลับใจ..ใจคิดชั่วไปก็ได้..
ความดี..ที่เราทำ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ก็เปรียบเหมือนกับการเขียนความดีไว้..ที่หัวใจ..
อาจไม่มีใคร..ไม่มีใครเห็น..
แต่เราก็รับรู้และสัมผัสได้..
ด้วยหัวใจของผู้กระทำดี..นั่นเอง..
ความชั่ว..ที่เราทำ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ก็เปรียบเหมือนกับการเขียนความชั่วไว้..ในความมืด..
ที่ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
แต่ก็สามารถรับรู้และสัมผัสได้..
ด้วยหัวใจของผู้กระทำชั่ว..เช่นกัน..
อุปมาเหมือนกับ..
การที่เรานั่งเขียนความดี - ความชั่วไว้..
ในท่ามกลางแห่งความมืดของจิตใจ..
แม้ไม่มีใครรู้..ไม่มีใครเห็น..
ไม่ว่าเราจะกระทำสิ่งใด ๆ..
จิตใจของผู้กระทำนั้น..ย่อมรู้ดีว่า..
เราเขียนความดีไว้ที่หัวใจ..แห่งความสว่างไสว..
ที่งดงามด้วยคุณธรรม..
หรือเขียนความชั่วไว้ที่หัวใจ..
แห่งความมืดมน..ที่ปราศจากแสงสว่างแห่งคุณธรรม..
บทความ..โดย..ชายน้อย..
ที่มา : dhammathai
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น