นิทานเซน : นกอินทรี

นิทานเซน : นกอินทรี
โดย นพ.ประสาน ต่างใจ
โพสท์ในลานธรรมเสวนากระทู้ที่ 000155 โดย คุณ : Lynnie [ 19 ก.ค. 2542 ]
มีเรื่องที่เล่าถึงชาวไร่ผู้หนึ่ง วันหนึ่งขณะเดินเล่นที่ตีนเขาได้พบกับไข่ของนกอินทรีทองใบ
หนึ่งที่ตกลงมาแต่ยังไม่แตก เขาก็เลยเก็บมันกลับไปที่ไร่ให้แม่ไก่ที่กาลังกกไข่ของมันอยู่ลองฟักดู
ในไม่ช้าแม่ไก่ก็ฟักลูกนกอินทรีทองออกมาจากไข่พร้อม ๆ กับลูกของมัน ทั้งหมดจึงเติบโต
มาด้วยกัน ลูกนกอินทรีทองจะร้องเช่นเสียงร้องของลูกไก่ตัวอื่น ๆ ที่เดินตามแม่ของมัน และจะหัด
คุ้ยเขี่ยดินเพื่อหาอาหารหาแมลงไส้เดือนไปตามเรื่องของไก่ พอโตขึ้นมาอีกหน่อยหนึ่งลูกนกอินทรี
ก็ขยับปีกได้เช่นไก่กระทงทั้งหลายที่พยายามหัดบิน
และมันก็เหมือนพี่น้องของมันที่สามารถบินได้เพียงช่วงสั้น ๆ และต่าเรี่ยดิน
หลายปีต่อมา วันหนึ่งขณะที่ลูกนกอินทรีทองเติบใหญ่แล้วกาลังเดินคุ้ยเขี่ยดินหาอาหารกิน
อยู่นั้น
ได้มองขึ้นไปแลเห็นนกตัวใหญ่ที่สง่างามกางปีกบินร่อนถลาลมอยู่บนท้องฟ้าอย่างไม่กลัว
เกรงต่อกระแสลมแรง ปีกสีทองที่กางอ้าสะท้อนแสงตะวันเห็นเป็นประกายเจิดจ้าอย่างน่าประทับใจ
เป็นที่ยิ่ง
"แม่เจ้าโวย.. ช่างสง่างามอะไรยิ่งนัก ใครรู้บ้างว่านั่นเป็นสิ่งใด ? " ลูกนกตะโกนถามขึ้นมา
ด้วยความตื่นเต้น
"นั่นคือ เจ้าแห่งฟากฟ้า พญาอินทรีทอง" ไก่หนุ่มตัวหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ร้องตอบขึ้น
"พญานกอินทรีย่อมอยู่แต่บนฟ้า...ส่วนเราที่เป็นเพียงไก่กระจอก ๆ มีสิทธิเพียงเดินดิน
อย่าได้คิดโบยบินเหินหาวห้วงเวหา"
ลูกนกอินทรีทองจึงกลายเป็นไก่ นาน ๆ เข้าก็แก่ตัวลงไปอย่างไก่ และสุดท้ายก็ตายไป
อย่างไก่ เพราะตัวมันเองเท่านั้นที่คิดอย่างเชื่อมั่นว่าตนเองเป็นไก่
คัดลอกจาก http://www.dharma-gateway.com/
ผู้คัดลอกและเรียบเรียง hs6kjg