ปาดน้ำตาอาดูรพูนพักตร์โศก
โอ้"อุดร"ฤาโลกประชาหาย
อันธพาลหยาบช้ามาทำลาย
มันมุ่งร้ายทุบตีพันธมิตร
บัดซบชน ขวัญชัยไพรพนา
มันยุยงเข่นฆ่าอำมหิต
สตรีล้มมันกระทืบคืบประชิด
ท่ามกลิ่นเหล้าวิปริตหลายผู้คน
เป็นตราบาป สมัครหมา เป็นนายก
เหลิมนรก ปื๊ดเปรต แห่งเหตุหน
เหล่าฉิบหายโฉดชั่วหลายตัวตน
รัฐบาลฉ้อฉลทุหม่นมัว
ฤาว่าเลือดต้องอาบ ด้วยเลือดอีก
ที่แผลเดิมบาดฉีกกระฉูดมั่ว
แผลทุกแผลแลใจ รึ ใครกลัว
ถึงเวลา เสียงระรัว กลองศึกดัง
โอ้...ฉันปาดน้ำตาทั้งหน้าอีก
ดวงใจฉันบาดฉีก จำต้องฝัง
ฉันเผลอหยิบ ดาบ-ปืน ตื่นภวังค์
พร้อมแล้วพร้อม จะหลั่ง เลือดโลมดิน
ภูเฉลา เงาฉงาย
ภูเฉลา เงาฉงาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น