เมื่อมีเรื่องเกิดขึ้นเรามักชอบวิเคราะห์ถึงผลที่เกิด และเรียกร้องต่อภาคประชาชนด้วยกันเอง
แต่เรามักไม่ไปวิเคราะห์ว่าเหตุใดจึงเกิดเรื่องราวเช่นนั้นขึ้น ต้นเรื่องเป็นอย่างไร
อย่างครั้งนี้เกิดขึ้นไม่ใช่ม็อบปะทะกัน แต่เป็นการที่อีกฝ่ายหนึ่งจู่ๆ ก็พุ่งเข้ามาไล่ตี ไล่เข่นฆ่าอีกฝ่ายหนึ่ง
นี่ไม่ใช่ความขัดแย้งจากการชุมนุม แต่เป็นการประกอบอาชญากรรมที่มีการร่วมมือจากเจ้าหน้าที่รัฐในการเอาหูไปนาเอาตาไปไร่
นี่ไม่ใช่ม็อบปะทะกัน แต่เป็นการก่ออาชญากรรม
สิ่งที่ควรเรียกร้องคือเรียกร้องไปที่ฝ่ายที่ก่อเรื่อง ไปที่ฝ่ายอำนาจรัฐที่สามารถคุมสถานการณ์ได้หากจะพยายาม
ไม่เช่นนั้นเราจะมาพร่ำคำว่า "ประชาธิปไตย" ทุกคนมีสิทธิได้อย่างไร
เราต้องมุ่งเน้นที่แก้ต้นเหตุของปัญหา ไม่ใช่พุ่งมาที่ปลายเหตุ
เหมือนกับกลุ่มริบบิ้นสีขาว เมื่อฝ่ายประชาชนข้างพันธมิตรออกมาเคลื่อนไหว กลุ่มนี้จะรีบออกมาเสนอตัวพุ่งเป้าไปที่ประชาชนฝ่ายพันธมิตร
แต่เวลานี้เมื่อฝ่ายเสื้อแดงเป็นคนก่อความรุนแรงและประกอบอาชญากรรม น่าสงสัยกลุ่มริบบิ้นสีขาว และ อ.ปริญญาอย่างยิ่งว่า ทำไมในสถานการณ์เช่นนี้พวกคุณจึงไม่แสดงตัว
ทำไมการเรียกร้องแต่ละครั้งจึงมุ่งไปที่ฝ่ายประชาชนด้วยกันเอง แต่ไม่เคยทำการคัดค้านหรือเรียกร้องไปยังฝ่ายที่อยู่ข้างอำนาจรัฐเลย
ตอบได้หรือไม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น