ไม่มีความตายที่สูญเปล่า

ไม่มีความตายที่สูญเปล่า
โดย สุรวิชช์ วีรวรรณ 7 ตุลาคม 2553 00:01 น.






ความทรงจำยังตอกย้ำทุกค่ำเช้า
ความจริงเล่าขานการต่อสู้
อำนาจรัฐฟาดฟันดั่งศัตรู
ปลิดชีพผู้ชูธรรมประจำใจ

เรามองเห็นอสัตย์ประจักษ์แจ้ง
จึงโหมแรงร้อนเร่าเข้าขับใส
เหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นลงผลัดใบ
เพื่อให้ต้นไม้ใหญ่ได้หยัดยืน

ไม่ใช่สู้เพื่อผู้ใดใครก็รู้
แต่หยัดชูมือท้ากล้าขัดขืน
เพื่อให้ไทยได้ทางไทได้หยัดยืน
ก่อนทุนกลืนเมืองยื้อจากมือทุน

ด้วยรักและศรัทธากล้าหาญ
ด้วยหวังกาลผ่านพ้นคนอีกรุ่น
เพื่อสังคมเอื้อเฟื้อยังเจือจุน
ไม่ใช่ขุนมูลนายใช้แรงงาน

ไม่ใช่สู้เพื่อแม้วให้แคล้วคลาด
ไม่ใช่สู้เพื่ออำมาตย์ได้พาดผ่าน
แต่สู้เพื่อคนรุ่นใหม่ได้จดจาร
เพื่อลูกหลานมีที่ยืนไม่ฝืนทน

ค่อยค่อยร่วงร่างคว่ำคำร้องร่ำ
วิงวอนพร่ำเว้าขอก็ไม่สน
ระดมยิงอำมหิตเกินจิตคน
ที่ล้มหล่นหวดซ้ำกระหน่ำทึ้ง

วางช่อดอกไม้งามคารวะ
สดับจิตประจักษ์จำคอยย้ำถึง
เสียงกระสุนระเบิดลั่นดังตอกตรึง
ใจยังขึ้งเคืองโกรธคนโฉดทราม

เจ็ดตุลาเจ็ดตุลาจะตราตรึง
ตุลาถึงตุลาย้ำตั้งคำถาม
ความทรงจำหยัดอยู่คู่โมงยาม
จารึกนามผู้จากไปไม่ลืมเลือน

เกิดเพื่ออยู่อยู่เพื่อรู้เทิดคุณค่า
ตายอย่างมีราคาลับลาเลื่อน
ความทรงจำตอกย้ำเป็นคำเตือน
จะไม่ลืมผองเพื่อนเดือนตุลา

ร้อยเก้าสิบสามวันการต่อสู้
จะจดจำย้ำรู้ผองผู้กล้า
สารวัตรเมธี อังคณา
เศรษฐา ยุทธพงษ์ รณชัย

เจนกิจ สมเลิศ กมลวรรณ
ศศิธร การจากกันอันยิ่งใหญ่
อาลัยแด่พันธมิตรฯที่จากไป
หลับอยู่ในหัวใจไปชั่วกาล

สุรวิชช์ วีรวรรณ
7 ตุลาคม 2553

*แด่ ผู้ลาลับ พ.ต.ท.เมธี ชาติมนตรี อังคณา ระดับปัญญาวุฒิ สมเลิศ เกษมสุข เจนกิจ กลัดสาคร ยุทธพงษ์ เสมอภาพ เศรษฐา เจียมกิจวัฒนา กมลวรรณ หมื่นหนู รณชัย ไชยศรี ศศิธร เชยโสภณ และผู้บาดเจ็บที่สูญเสียอวัยวะแขนขา รวมทั้งเสถียร ทับมะลิผล และ รุ่งทิวา ธาตุนิยม ที่ยังมีลมหายใจรวยรินอยู่บนเตียงคนไข้