วันที่ใส่"เสื้อแดง"

หลังจากตื่นมาทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย
ก็เปิดตู้เสื้อผ้ากวาดสายตาหาชุดที่จะใส่
ปกติวันแบบนี้
ที่ทำงานอนุญาตให้แต่งกายลำลองได้
ยิ่งถ้าไม่ออกไปติดต่องาน ถึงขั้นเสื้อยืดได้เลย เลยนั่งลงพลิกกองเสื้อยืด
ที่พับเรียงซ้อนกันขึ้นไปที่พื้นตู้
พลิกไปมาหลายตัวก็ตัดสินใจเลือก.. เสื้อยืดสกรีนลายเวสป้า
ที่นอนสงบนิ่งเกือบพื้นตู้ขึ้นมาสวม
และสีพื้นของเสื้อคือ.. สีแดงสด!! ในภาวะการณ์เช่นนี้ กอรปกับสิ่งที่เลือกแล้ว
อะไรทำให้เลือกที่จะสวมเสื้อแดงตัวนี้
ก็ไม่อาจทราบได้ ไปทำงานก็ไม่มีอะไร
ด้วยที่ทำงานถือความ..เป็นกลางทุกสถานะ
แต่ก็ยังแอบดีใจที่รู้มาว่า
เจ้านายเป็นแฟน ASTV อยู่ไม่น้อย
นั่งมาในรถ ที่พ่วงลูกชายวัย6ขวบมาด้วย
(เพราะปิดเทอมแล้ว)
ก็จะเปิดวิทยุฟังพี่ปองน้องเก๋
และชี้บอกเด็กน้อยว่า " พันธมิตรเป็นคนดี
รัฐบาลเป็นคนไม่ดี " นี่คือเรื่องราวจาก
ปากหนุ่มน้อยที่มากับเจ้านาย =)
พออุ่นใจอยู่น่ะนะ กลางวัน
ออกไปทานข้าวแถวที่ทำงาน
ที่มีตลาดนัดย่อยๆให้จับจ่าย
สั่งอาหารเสร็จ เดินไปนั่ง
ผ่านโต๊ะหนึ่ง สบสายตาหนุ่มน้อยในโต๊ะนั้นเข้า
แววตาฉงน แต่ริมฝีปากเจือรอยยิ้ม
แปลกใจนิดหน่อย ทานเสร็จ
ประสาสาวๆอดไม่ได้ที่จะเดินดูของ
ซื้อ-ไม่ซื้อก็ขอดูหน่อยล่ะ
ระหว่างเพลิดเพลินกับ
การหยิบจับข้าวของตรงหน้าขึ้นมาพินิจพิเคราะห์
มีผู้หญิงประมาณ20ปลายๆสองคนเข้ามาดูของที่เดียวกัน
ก็ไม่ได้สนใจหันไป เลือกของต่อ "นี่ ... เธอว่าใช่มั้ย ?
"ถามสิ"
หูผึ่ง แอบมองคนข้างตัว
ทำเนียนเลือกของต่อ 2 สาวบุ้ยบ้ายมาทางฉันและ
เกี่ยงกันว่าใครจะมาถาม
"เธอแหละ"
"บ้า ใครจะกล้าถาม เกิดใช่ล่ะ"
"แจ้งตำรวจมั้ย?"
"ชู่ว์! เบาสิ เดี๋ยวเค้าได้ยิน
แล้วใช่แน่รึเปล่าไม่รู้"
"ก็...เสื้อแดงน่ะ..สงสัย..."
"ไปบอกตำรวจให้มาเพราะสีเสื้อหรอ ?"
"ก็...ไม่รู้นี่ ไงดี"
"ไปเหอะ เกิดว่าเค้าไม่ใช่
ยิ่งถ้าใช่ ยิ่งต้องรีบไป อย่าไปยุ่งเลย เดี๋ยวเป็นไรไป"
แล้วเธอทั้งคู่ก็สะกิดกันเดินห่างจากฉันไป
แต่ยังอดหันกลับมามองและซุบซิบเป็นระยะ
ฉันเลือกของได้ จ่ายตังค์แล้วกลับเข้าที่ทำงาน หยุดมองเสื้อแดงบนตัว
จากเงาสะท้อนบานประตูกระจกสำนักงาน นานเท่าไหร่แล้ว ที่ต้องบอกลา..สีแดง ? แม้สีแดงจะไม่ใช่สีโปรด
เป็นสีที่มีน้อยที่สุดในบรรดาเสื้อผ้าของใช้ด้วยซ้ำ
แต่วันนี้ แปลกที่กลับคิดถึงมัน ถามใจที่เลือกแล้วว่า
เธอกำลังจะ..เปลี่ยนใจ งั้นหรือ ?
คำตอบที่ไม่ว่าจะตอบสักกี่ครั้งก็เหมือนเดิม คือ .......ไม่
สีเหลืองนั้น..อยู่ในมโนเสมอ
ด้วยเป็นสัญลักษณ์เชื่อมโยง
สิ่งที่เราชาวไทยเคารพ เทอดทูนเหนือเกล้าฯ
มิใช่เพียงในฐานสมมุติเทพ
หากเป็นน้ำพระราชหฤทัยและความใส่พระทัย
ต่อลูกๆ 60กว่าล้านคน มากกว่าองค์เอง
...เป็นสำคัญต่างหาก ฉันใส่เสื้อสีเหลืองด้วยความรู้สึกนั้น !! ขณะที่ เสื้อแดงหลายคน
ใส่สีแดงด้วยสี..เงิน
ใส่สีแดงด้วย..การหลอกให้หลง
ใส่สีแดงด้วย..การล่อให้ตายใจ
จาก..ใครบางคน
หยิบศาสตร์เก่าแก่เรื่องสีและศรีเข้ามา
ใช้สีแดงเพื่อ..ทำลายล้าง
เพื่อผลประโยชน์ที่เคยครอบครอง
จากการเบียดเบียนกลับมา
และตั้งตน เหนือคนทั้งผอง !!
วิธีการ ตัวตายตัวแทนถูกระดม 2 แม่สีถูกแยกออกจากกัน
คน 2 กลุ่ม 2 สี 2 ความคิดต่าง..เผชิญหน้า
ฝ่ายหนึ่ง.....
ถูกหลอกให้สู้ สังเวยอำนาจจาก..คนแดนไกล
อีกฝ่าย......
ปกป้องอำนาจมืดที่สั่งการเบื้องหลังคนฝ่ายแรก
ทั้งที่สะท้อนใจ ไยคนไทยต้องฆ่ากันเอง " บ้านเมืองแตกแยก
เพราะ "มัน" คนเดียว
อ้ายยยย คนลอนดอน !!! " เฝ้าภาวนาให้คนไทยด้วยกัน..
ตื่นจากมนต์อสูรร้าย
ตื่นจากความเพิกเฉย
กลับมาเป็นคนไทยทั้งผอง
ที่มีศูนย์รวมดวงใจเป็นหนึ่งเดียวกันดังเดิม เพื่อจะไม่ต้องบอกลาสีใดสีหนึ่ง
แต่
ร่วมกัน
บอกลา
"คนพวกนั้น"
จาก
ประเทศไทยของเรา
..ตลอดกาล.

เขียนโดย แกนนำ สกม.