++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2551

อ.ภูวดล มีเนื้อหาที่ดีทั้งด้านวิชาการและด้านสังคม ฟังแล้วได้ความรู้

ห็นด้วยกับเรื่องที่ว่า อ.ภูวดล มีรูปแบบการปราศรัยที่ดุเดือด เผ็ดมัน จริงจัง ปลุกเร้า สามารถเปิดโปงกับฝ่ายตรงข้ามได้ทุกรูปแบบ
อ.ภูวดล มีเนื้อหาที่ดีทั้งด้านวิชาการและด้านสังคม ฟังแล้วได้ความรู้
เห็นด้วยกับเรื่องที่ว่า พล.ตจำลอง ตั้งกฎว่า ห้ามพูดคำหยาบบนเวที (คำหยาบนะครับ ไม่ใช่คำไทยแท้หรือคำด่าที่ไม่หยาบ)
ไ ม่เห็นด้วยกับการใช้คำหยาบคาย เพราะผู้ชมผู้ฟังมีหลายระดับ การมีส่วนร่วมไม่เท่ากัน การรับได้ก็ไม่เท่ากัน การต่อสู้ทางการเมืองต้องหาแนวร่วมให้มากที่สุด อย่าเสียแนวร่วมโดยไม่จำเป็น ผู้ปราศรัยหลายๆคน เช่น คุณประพันธ์ , คุณไชยวัฒน์ , อ.สมเกียรติ ฯลฯ ต่างก็ปราศรัยได้มันส์ส์ แต่ไม่หยาบคาย ผู้ปราศรัยทุกท่านทราบดีว่าห้ามใช้คำหยาบ บางท่านเมื่อพูดแล้วก็ขอโทษ ซึ่งเป็นท่าทีที่ดี เป็นการรักษากฎเกณฑ์ของเวที สะท้อนถึงการมีวินัยของผู้ปราศรัย
ไม่เห็นด้วยกับท่าที พล.ต.จำลองในวันนั้น ขึ้นเวทีทันที่ที่ อ.ภูวดล พูดจบ คำพูดและน้ำเสียงดูเป็นท่าทีที่ไม่ให้เกียรติ หักหน้ากันเกินไป ถ้าผมเป็น อ.ภูวดล ก็ทนไม่ได้เหมือนกัน มีวิธีอื่นที่นุ่มนวลและไม่ทำให้แตกแยก ควรแยกหลักและรองว่าเรื่องไหนใหญ่กว่ากัน
ทั้ง 2 ท่านควรยึดถือทางสายกลาง ตางฝ่ายต่างลดทิฐิ ลดอัตตาลงบ้าง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น