++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2551

อยากให้ความเห็นนี้ถึงแกนนำทุกท่าน

อยากให้ความเห็นนี้ถึงแกนนำทุกท่าน ท่านพยายามพูดให้เราอยู่ร่วมกันด้วยรักและสามัคคี ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ท่านกำลังพูดถึงสังคมและการเมืองใหม่ ตัวเองเป็นพันธมิตร 100% มาร่วมชุมนุมด้วยก็หลายครั้ง ทุกครั้งที่มาก็มีความสุขกลับไปทุกที คิดไม่ถึงว่าจะมีสังคมแบบนี้ แต่เหตุการณ์เกี่ยวเนื่องกับกระทู้นี้ที่เกิดขึ้น ทำให้เกิดความสงสัย อะไรคือการยอมรับซึ่งกันและกัน บางครั้งไม่ค่อยชอบคำพูด ของ อ.ภูวดล เท่าไหร่ แต่ก็มองผ่านเพราะมองว่าท่านคงเครียดแล้วก็เหนื่อยล้าเหมือนกัน แต่ก็เข้าใจอารมย์และเจตนาของท่าน เห็นด้วยกับลุงจำลองในเรื่องของการระวังคำพูด แต่คนเราเมื่อขึ้นมาพูดบนเวที คนที่อยู่ข้างล่างไม่รู้หรอกว่าจะมีคำไหนออกมาจากปากเขาบ้าง แต่ถ้ามันเป็นไปแล้ว ก็น่าจะนั่งคุยกันหลังเวที อย่างน้อย ๆ ก็ถือว่าให้เกียรติซึ่งกันและกัน ในเมื่อท่านเป็นแกนนำก็เหมือนกับผู้ทำตัวอย่างถ้าวันหนึ่งมีใครขึ้นมาว่าลุง บนเวทีลุงก็คงไม่ชอบเหมือนกันใช่ไหมค่ะ บทบาทผู้นำมันยากน่ะคะ บางครั้งตัวเองมานั่งกังวลแทนว่าถ้าวันหนึ่งผู้นำเปลี่ยนไปจะเกิดอะไรขึ้น ....ผู้นำ อำนาจ ความนิยม ชื่นชม จนลืมตัว แล้วนั่นคือสิ่งที่เรากลัว...ถ้ามีอะไรในตัวผู้นำเปลี่ยนไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น