บทกลอน เพื่อพันธมิตร .. แต่งเอง จากใจครับ

แผ่นดินใกล้พลิกผัน    องค์ราชันย์ใกล้สูญสิ้น
เอกราชใกล้พังภิณท์    โจรทมิฬเข้าครองเมือง

คนกล้าจะมั่นมุ่ง          จะกู้กรุงให้รุ่งเรือง
ได้เวลาจะปลดเปลื้อง   ทัพสีเหลืองจะรวมพล

นกหวีดจะกรีดก้อง       จะแซ่ซ้องให้อึงอล
ให้โลกได้ยินยล          นี่แหละชนชาติชาวไทย

มือตบจะปรบคึก          จะรบศึกด้วยสุดใจ
มือเปล่าจะก้าวไป         จะกู้ไทยจากมือมาร

ใจแกร่งจะผงาด           ใจรักชาติจะสมาน
ใจกล้าจะทัดทาน          จะต่อต้านจนชีพวาย

วิญญาณที่หาญกล้า      ปฏิญญาไม่คลอนคลาย
สู้จนกว่าจะตาย            จะไว้ลายวีรชน

โลหิตที่หลั่งราด           จะกู้ชาติจากทรชน
ธรรมะจะมากล้น           ถกลเกียรติเถกิงไกล

หลับเถิดทหารกล้า          ปวงประชาจะคุ้มภัย
ปกป้องพระจอมไกร        ธเนศไท้ ธ ท้าวเมือง

ผู้เขียน: เยาวชนรักแผ่นดิน



ผมเป็นนักศึกษาอยู่นะครับ อีก 2 วัน ผมจะอายุครบ 21 ปี ... ผมเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยในส่วนภูมิภาคครับ จึงไม่สะดวกที่จะไปร่วมต่อสู่กับพี่น้อง แต่หัวใจให้ไปหมดแล้วครับ

(( ตอนที่พันธมิตรเคลื่อนไหวหนที่แล้วผมไม่สนใจมากนัก เพราะคิดว่ามันมีเรื่องส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่รอบนี้ วิเคราะห์ดูจากสถานการณ์บ้านเมืองแล้ว ผมเชื่อพันธมิตรสนิทใจเลยครับ))

ผ มไม่ได้นับถือศาสนาที่คนส่วนมากนับถือกัน และความเชื่อของผมก็สอนให้เชื่อฟังผู้ปกครองประเทศ ไม่ให้มีวิญญาณของการกบฎ ...ผมเองก็เชื่อฟังครับ ผมเคารพกฏหมาย ผมเชื่อฟังในหลวง

แต่อย่างไรก็ตาม ในหลวงคือผู้ปกครองสูงสุด ทรงมีพระราชอำนาจสูงที่สุดในแผ่นดิน การที่รัฐบาลกบฏต่อในหลวง แล้วเราไม่เชื่อฟังรัฐบาลนั้น ไม่เรียกว่าเป็นการกบฏครับ ... ผมเชื่อว่าในประเทศที่กษัตริย์ทรงมีทศพิธราชธรรม การกบฏต่อรัฐ แต่ไม่ได้กบฏต่อกษัตริย์ เป็นเรื่องที่ไม่ผิดครับ

สิ่งที่ผมกลัวที่ส ุด ไม่ใช่การมีรัฐบาลกบฏ ไม่ใช่การใช้ระเบิดสลายประชาชน แต่เป็นการทีเยาวชนเบื่อหน่ายการเมือง ไม่สนใจความเป็นไปของชาติ ...

แ ม้ว่าผมจะไปร่วมต่อสู้ด้วยไม่ได้ แต่ก็อยากจะฝากอะไรจากหัวใจไว้ อย่างน้อยก็พอจะมีเรื่องเล่าให้ลูกหลานฟังว่าผมได้มีส่วนร่วมในการรักษาแผ่น ดิน จำจะขอฝากพรสวรรค์ในการเขียนกลอน 8 บทนี้ ((ใช้เวลาแต่งสด ๆ หน้าคอมพิวเตอร์ เป็นเวลา 15 นาที)) เอาไว้ครับ ...