เป็นเพราะว่าข้าพเจ้าเข้าใจผิด

เธอคงเห็นเหมือนวันที่ฉันเห็น
กับทุกภาพทุกข์เข็ญที่เป็นของ
นาฏกรรมโศกซ้ำน้ำตานอง
ที่จับจ้องขบเข้มเต็มแผ่นดิน

วันนี้, สำนึกนั้นมันเลือนพร่า
สู่กระแสเงินตราเสียให้สิ้น
ขวากลับซ้าย,ซ้ายกลอกขวา,นั้นชาชิน
ลื่นไหลปล้อนปลิ้น-กลื่นน้ำลาย

เธอจึงไม่เห็นมันเหมือนฉันเห็น
เธอดิ้นรนเคี่ยวเข็ญแต่ซื้อขาย
เรามองคนละมุม คลุมมากมาย
เกินจักมาทักทายบนสายทาง

เป็นเพราะว่าข้าพเจ้าเข้าใจผิด
แท้จริงเราคิดไปคนละอย่าง
เธอก็เห็นสัจจะแต่ละวาง
มองเห็นแต่เร้นห่างหนีร่างไกล

เป็นเพราะว่าข้าพเจ้าเข้าใจผิด
จึงวิกลจริตแห่งยุคสมัย
เป็นเพราะเราวิปลาสประหลาดไป
หรือเพราะความจัญไรในแผ่นดิน

สันต์ธวัช ศรีคำแท้ ฯ