จากไปเถิดดอกไม้หอมไปจากใจคนตรอมระโหยอ่อนนานวันยิ่ง โหยไห้อาลัยอาวรณ์ยากจะถอนให้สิ้นซากทั้งรากใบดอกไม้หอมมาผลิในหัวใจฉันมิรู้วันเวลานาทีไหนสุขทุกข์แตกต่างกันเป็น ฉันใดจะบอกเล่ากับใครอย่างไรดี
วันรวี รุ่งแสง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น