ทะมึนมืดม่านฟ้าเวหาหาว
ดังดับดาวเดือนดับทุกแห่งหน
ทะเลเมฆคลุ้มคลั่งเป็นวังวน
ผลิดอกฝนหล่นบานบนพื้นดิน
ทะลวงม่านมายาระย้าย้อย
เรือลำน้อยลอยล่องกระแสสินธุ์
ระลอกคลื่นซัดซ่าเป็นอาจิณ
มุกดารินพร่างพรายกลางสายธาร
ลงเรือลำเดียวกันมุ่งฟันฝ่า
วายุกล้าโรมรุกทุกสถาน
มีคำมั่น สัญญาปรากฏการณ์
คอยประสานความคิดทุกทิศทาง
เพราะล้วนคนหลากค่ายหลายความคิด
จึงนิมิตรรอยแยกความแตกต่าง
เพราะสายใยไมตรีที่บอบบาง
จึงอยู่อย่างอ้างว้างระหว่างวัน
มาลงเรือเพื่อรักษาผลประโยชน์
มาลอยลำเพื่อลิ่วโลดสู่ความฝัน
มา เรื่อยลองเพื่อชื่อเสียงอันเรียงรัน
มาแล่นโล้เพื่อประชันซึ่งฝีมือ
แต่ละวันฟันฝ่าลมพายุ
แต่ละคืนฝนปะทุเสียงอึงอื้อ
แต่ละครั้ง คลื่นหวนครวญครางฮือ
แต่ละคนดึงดื้อเต็มประดา
เมื่อลงเรือลอยล่องสู่ท้องน้ำ
ต่างจ้วงแจวพายจ้ำออกล้ำหน้า
ตามจังหวะทำที ตามลีลา
จนเภตราหมุนคว้างอยู่กลางชน
จตุรงค์ เสรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น