แด่เพื่อนผู้กล้า

(กลางเมืองที่โหยหาประชาธิปไตย)

1. กว่าเราจะหยัดยืนขึ้นมาได้
ต้องทุ่มเทเพียงไหนจึงได้แกร่ง
กี่หยดเลือดที่ฉาบอาบพื้นแดง
เราจึงได้เข้มแข็งและมั่นคง

เราต้องเสียน้ำตาเราไปเท่าไหร่
กี่ดวงใจ แตกกระเซ็นเป็นผุยผง
กี่ชีวิตล่วงลับและดับลง
กว่าจะได้ทระนงในเมืองไทย

เกิดจากเลือดและน้ำตามาวางราก
หล่อเลี้ยงจากความ ฝันอันยิ่งใหญ่
เฝ้าปกปักษ์รักษากว่าดวงใจ
เป็นประชาธิปไตยได้ชื่นชม

บัดนี้ความเป็นไทยไม่น้อยหน้า
แม้เบื้องหลังผ่านมาจะขื่น ขม
เมื่อผองเราปบดเปลื้องเรื่องโสมม
ชำระล้างโคลนตมสะอาดตา

2. เหลียวมองดูเพื่อนเรายังล้มลุก
ขวัญเอ๋ยขวัญถูกกระตุกจน ผวา
ต้องใช้เลือดแลกเลือดอีกครั้งครา
ความหวีงฉาบฟ้าอยู่รำไร

อยากฉุดมือขึ้นมาให้กล้าก้าว
สู้เรื่องราวเบื้องหน้าอย่าหวั่น ไหว
หากเพื่อนยังไม่ท้อแท้ไม่แพ้ใจ
จงก้าวไปสู้มันอย่างมั่นคง

ชีวิตเจ้าจะเป็นเช่นรากฐาน
และวิญญาณเจ้าจะสร้างให้สูงส่ง
เมื่อประชาธิปไตยเพื่อนยืนยง
ชื่อเจ้าจะจารึกลงในตำนาน

3. โอ้อกเอ๋ยประชาธิปไตย
กว่าจะได้เจ้ามาต้องกล้าหาญ
ต้องใช้ชีวิตเป็น สะพาน
ก่อร่างวางรากฐานด้วยน้ำตา

มีบ้างไหมได้มาอย่างว่าง่าย
สักกี่รายที่เขาวางอย่างสง่า
มีครั้งไหนชีพไม่ดับไม่ลับลา
สู้ เถิดเพื่อนจ๋า อย่าท้อเลย

ชาคริต เกตุคง
ที่มา เนชั่น สุดสัปดาห์ 15-21 ต.ค. 2541