"เรียน ให้เป้นเจ้าคนนายคน
นะลูก, พ่อจน..จะพึ่งเจ้า
ดูอย่างไอ้พร ลูกนาย เภา
มันเข้าตำรวจแล้วก็รวย"
..คำของพ่อยังแว่วติดแก้วหู
ให้สู้ศึกษาให้สดสวย
คำว่า "นาย" มีอำนาจและอำนวย
ช่วยคนให้อยู่ เหนือผู้คน..
"เป็นตำรวจไม่ได้ดังใจพ่อ
ขอให้เป็นข้าราชการไม่ขัดสน
เป็นท่านทนายอัยการก็ไม่จน
วัวจะวนควายจะเวียนลากเกวียน ทอง"
..ทุกคำของพ่อคือบาดแผล
รอยแส้สังคมบ่มพิษหนอง
พ่อไม่รู้หรอกความหมายที่ใจปอง
มันคือห้องหับขังฝังวิญญาณ
เขา ขังพ่อพ่อขังลูกไม่รู้เลย
โธ่เอ๋ย..เชลยลูกก็ขังหลาน
เราจะจองจำฉะนี้ไปกี่กาล
พ่อจ๋าบ้านเมืองนี้ใครใส่กุญแจ?
ศิวกานต์ ปทุมสูติ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น