เจ้าหนูจุดไม้ขีดไฟ
ขีดฟึ่บพรึ่บไฟ
ฟู่ฟู่วู่ไหวตาลาน
โผล่เงาพรวดเผ่นเต็มกระดาน
เจ้าโผนโจนพล่าน
โผเล่นหัวร่ององัน
ปากปู้ดปู้ดเปล่าเปลวควัน
ลมริ้วปลิวสั่น
เปลว พลันพรึบดับวับตา
จุดใหม่เปลวแว้บแปลบจ้า
ผุดเงามืดฝา
แผล็วคว้าเงาตัวนัวเนีย
ลูบอกใจเต้นอ่อนเปลี้ย
จ้องไฟแลบเลีย
เขี่ยเงาร้องเอ๊ะ เอะใจ
จ้องไฟตาแจ้งแสงไฟ
จ้องลมเจาะไป
ตาใสโปร่งว่างร่างมัน
จ้วงมือแตะใจมือสั่น
ต้องเหงา เงียบงัน
มือพลันลอดผ่านร่างเงา
ผูกคิ้วครุ่นคิดแกรกเกา
จ้องลมจับเงา
โล่งเปล่าร่างไร้มัวซัว
เชื่อตาว่าลมไร้ตัว
ฤา ตาโฉดมัว
ให้เชื่อชั่วตาพาเห็น
เจ้าหนูจ้องพลางจ้ำเผ่น
โลกโหวยลับเร้น
ไม่เว้น ทั้งตื่น_ลืมตา
อัญชัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น