ณ ภายใต้ต้นโพธิ์โตตระหง่าน
มีลูกหลานต้นจ้อยหลายร้อยต้น
แม่ต้นโพธิ์ใบดกแผ่ปกบน
คุ้มแดดฝนป้องกันอันตราย
ลูกอาศัยใบบุญพระคุณล้น
เหมือนดั่งแม่ของชนคนทั้งหลาย
หากภาพที่มอง เห็นเป็นนิยาย
มีบางสิ่งชั่วร้ายใต้ร่มเงา
ลูกยังอยู่ใต้ต้นทนผอมโซ
ไร้โอกาสเติบโตลูกโง่เขลา
ได้แดดฝนเลี้ยงร่างเพียงบางเบา
สุดท้ายลูกโศกเศร้าก็เฉาตาย
บทบาทแม่น่าศรัทธาน่าชื่นชู
ไม่มีใครได้รู้แม่โหดหลาย
แสร้งทำทีปกปักรักมากมาย
ไม่ยอม ให้ห่างกายจนวายวาง
กลายเป็นปุ๋ยเปื่อยป่นเลี้ยงต้นแม่
อนาถแท้มีไหมใครคิดบ้าง
ถ้าเพียงแต่รักลูกให้ถูกทาง
ยอมให้ลูกออกห่าง ไหไกลไกล
อาจได้พบดินดีมีแดดฝน
พอเลี้ยงตัวเลี้ยงตนเป็นต้นใหม่
กว่าลูกจะคิดได้ก็สายไป
เพราะกำลังขาดใจอยู่เดี๋ยวนี้
ให้ยืนยงคงทนเถิดต้นโพธิ์
ส่วนลูกหลานโง่โง่ควรเป็นผี
เลี้ยงแม่ให้อยู่ยืนถึงหมื่นปี
ปุ๋ยอินทรีย์นี้จากซากลูกเอง
ปริญญา อินทร์อุดม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น