ดาวจะลาอุษาจะเลือน
ราตรีจะเลือน อรุณรุ่ง
ฟ้าขับขลิบทองแต่งมาแปลง ปรุง
เจือหมอกผ่าน เป็นม่านรุ้งอยู่เรืองรอง
ลมหัวรุ่ง พัดผิวเลาะทิวไม้
แผ่วแผ่วแววไหว เพลงไพรล่อง
เรไรสลับเสียง เพียง ประคอง
ส่งราตรี กลับห้องคืนทิวา
น้ำค้างพร่างพราววะวาววับ
ซบซับเลียไล้เรียวใบหญ้า
หมอกเหมยเผยม่านตะวันจะมา
คลี่ ช้า..คลี่ช้าจะลาไป
สองเท้าย่ำรุ่งด้วยมุ่งมั่น
ดุ่มเดิมด้นดั้นหาวันใหม่
หอบฝันจากบ้านป่าจะลาไกล
พร้อมลับดวงดาวสุดท้าย..ออกเดิน ทาง
รถไฟสายฝัน..
ลาแล้วคืนวันอันรกร้าง
ขอบฟ้าเงียบเหงาเบาบาง
น้ำค้างรินร่วงกลางห้วงใจ
อังคาร จันทราทิพย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น