ขืนยังแค้นเคียดขม ยิ่งคนเยาะ
ยิ่งใจคว้างบางเปราะ เคาะก็หัก
ขืนอ่อนแอจะแพ้พ่ายอีกหลายพัก
ยิ่งปักหลักในความหลงลงนรก
เพียงลมปากปะทะก็ปะทุ
เดือดระอุคุกรุ่น ที่กลาง อก
คำค่อนแคะแขวะใจก็ไหวสะทก
เดือดทที่ปกปิดไว้ก็ไม่มิด
เผยความจริงที่แท้ ดีแต่เปลือก
ที่เย็นเยือกสงบเห็นก็ เป็นผิด
ภาพที่งามพรั่งพร้อย ช่างน้อยนิด
เพียงสะกิดนิดหนึ่งถึงกับทะลุ
กระนั้นแล้ว ต่ออย่างไรก็ไม่ติด
แผลงแต่ฤทธิ์พิษร้าย ตามลายปรุ
ยิ่งหักห้ามยิ่งลามแฝงเหมือนแรงยุ
แล้วก็ลุผุพังทั้งชีวิต
ขืนยังคิดติดยึด ยิ่งเป็นขยะ
ต่อดวงตาสาธารณะ จะวิกฤติ
ขืนตอกย้ำ โดยสติไม่พินิจ
สารทิศถ้วนทั้วย่อมหัวเราะ
ฟอน ฝ้าฟาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น