เสียงแคน

ซาบเสียงแคนแสนหวานกังวานค่อย
ไฟกองน้อยสุมขอนค่อยคลายหนาว
ล้อมเข้ามาขานขับรับเรื่องราว
งานบุญอีสานเราไม่เหงาแคน

พ่ออุ้ยแม่อุ๊ย นั่งคุยขำ
แรกหนุ่มสาวร้องรำฟ้อนลำแขน
เพลงทุ้มนุ่ม เสสรวลสุขรุกไล่แล่น
ปลุกปลอบใจคับแค้นได้แคนคลาย

จะงานไหนงานใดมิได้ขาด
จะงานแต่งฉลองธาตุมิเคยหาย
จะงานบวชงานบุญมีบั้งไฟ
จะงานชาติงานชัยไม่ขาดแคน

แล้วดึกหนึ่งควายตะลึงถลึงเรื่อง
เมื่อเสียงเพลงจากเครื่องมันแผดแผ่น
สเตอริโอใหญ่โตกลบเสียงแคน
ผีปู่ตาหน้าแหงนชะเง้อมอง

วัฒนธรรมเมืองช่างเปลืองเปล่า
ความโข่งเขลามอมเมาจนเศร้าหมอง
จะงานไหนงานนั้นมันครอบครอง
หมอแคนนั่งจ้องมองอดีตลับ

ซาบเสียงแคนแผ่วหวานกังวานเศร้า
ดึกดื่นหมู่หมื่นดาวราวแสงดับ
วิถีชนประณีตขีดร้อยรับ
กำลังลับดับเลือนเหมือนหมอกจาง

หมุด เมืองไทย