เมืองเอ๋ย เมืองไทย...

จะทำอย่างไรดีหนาบ้าแล้ววุ้ย
รัฐก็ชุ่ยแก้ปัหาประชาหงอย
มัวแต่บ้าอำนาจเงินบาทลอย
ตกต่ำต้อยถึงเพียงนี้หรือพี่ไทย

โลกเคยขานขนานนาม"สยามยิ้ม"
ลอยละลิ่วปลิวหัวทิ่มยิ้มไม่ไหว
เสียงหัวเราะกันสนุกสนานพลันหายไป
มีแต่เสียงถอยหายใจเข้ามาแทน

เศรษฐกิจอย่างนี้เห็นทีแย่
คนตายแน่คือประชาหงายหน้าแหงน
ก็เพราะเราดันเสือกเลือกผู้แทน
ไปนั่งแอ่นในสภานึกว่าดี

เขาแย่งกินจนอิ่มท้องสมองตื้อ
ท้องมันอื้อคิดไม่ได้อ้วยพวกผี
ไทยหนอไทย จะสู้ลาวยากเฃ้าทุกที
เมืองน้องพี่ตามหลังเขาเหมือนเต้าคลาน

คนที่แก้ก็แย่ย่ำคลำแล้ววิ่ง
บ้ากันจริงเมืองไทยเราโดนเขาผลาญ
ชาวประชาตาดำช้ำกันนาน
วิ่งกันพล่านจะแก้ไขอย่างไรดี

เป็นหนี้สินเหมใือนดินเกาะเพาะหางหมู
แหล่งเงินกู้ปิดตายส่ายหน้าหนี
นโยบายของรัฐชัดเจนดี
เปิดเสรียกยอดให้กับนายทุน

ฝ่ายที่รวยก็รวยยิ่งใช่สิ่งแปลก
รัฐแบ่งแยกใครที่รวยก็ช่วยหนุน
นักการเมืองอยู่ข้างฝ่ายพวกนายทุน
คนหัวหมุนคือประชาแทบบ้าตาย

ความเดือดร้อนเข้ามารุมสุมในอก
แก้ไม่ตกมีปัญหาน่าใจหาย
ถูกบางคนสิ้นคิดปลิดชีพวาย
ถูกบางรายก็เป็นบา้ฆ่าลูกเมีย

รัฐสภาก็วุ่นวายไม่รู้จบ
ขุดคุ้ยพบหลายประเด็นของเหม็นเสีย
ฝ่ายค้านกัดรัฐบาลกันนัวเนีย
ส่งผลเสียมาถึงราษฎร์"อำนาจใคร"

เงินเดินมีไม่พอจ่ายรายได้แย่
หมดทางแก้ปิดประตูสู้ไม่ไหว
ค่าดอกเบี้ยแต่ละเดือนเฉือนหัวใจ
วันเวลาที่ผ่านไปก็รวดเร็ว

ทำกิจการงานใดก้ไม่คล่อง
เหมือนลงคลองหาปลาคว้าน้ำเหลว
นโยบายใช้รัดเข็มขัดสะบัดเอว
รัดจนบาดไส้ขาดเหลวไปทั้งตัว

ทนไปเถิดพี่น้องไทยผู้รักชาติ
ทนให้พวกอุบาทว์มากดหัว
เมืองไทยเราทุกวันมันน่ากลัว
บ้านเมืองมัวย่ำแย่แก้ยังไง

จะทำอย่างไรดีหนาบ้าชะมัด
ดูติดขัดไปเสียหมดไร้สดใส
อยากถามดูใครที่รู้ว่าใคร....ใครๆๆๆๆ
ทำเมืองไทยให้สูญค่า.....หมา...หรือ คน...

ส.นาขี้เป็ด