++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันเสาร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2548

คนเลี้ยงกุ้ง

ริมทะเลบ้านฉันนั้นมีทั่ว
แสนน่ากลัวสภาพที่พบเห็น
สิ่งแวดล้อมดิน เค็มอย่างที่เป็น
ความทุกข์เข็ญเกิดจากใครไปทำลาย

ป่าโกงกางร่อยหรอขอให้หยุด
แผ่นดินทรุดโล่งเตียนเริ่มฉิบหาย
เริ่มบุกรุกจับ จองกันมากมาย
การทำลายพบเห็นเป็นประจำ

ป่าบ้านเราแล้วจะให้ใครรักษา
หากพี่ป้าทำลายเขายิ้มหัว
เขาให้ทุนถ้าพวกเราเห็นแก่ ตัว
หลงทำชั่วตามเขาบ้านเราพัง

แต่ก่อนเก่าเราอยู่กันมาได้
ตัดเก็บไม้ใส่เรือมาเผาถ่าน
ทำอย่างนี้เป็นหลักมาเนิ่นนาน
คนรุ่น หลาน ลูกเราเขาภูมิใจ

มาวันนี้บ้านฉันทันสมัย
รถขวักไขว่มากมายได้พบเห็น
เกือบทุกบ้านมีรถขับมิลำเค็ญ
ดังเฉกเช่นคนมั่งมีที่สุข ใจ

อีกไม่นานดินเสื่อมหมดสภาพ
ฉันอยากทราบว่าเลี้ยงกุ้งได้อีกไหม
น้ำทะเลขุ่นข้นจะโทษใคร
อนาถใจเหลือทนคนบ้าน รา

เชิดชู กาฬวงศ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น