ใจก็พลันโผพรากไปจากที่
ดังเสือเผ่นเข้าดงชัฎ
พงพี
เริงเสรีหลงลำพองโลดล่องไป
ดังสายลมไร้รอบเบตขอบขังแล้วครั้งหนึ่งใจก็หลงไปปลงปลื้ม
เสมือนดังเมฆมวลที่ม้วนไหว
จะหยุดเศร้าหยุดซึ้ง
คิดถึงใคร
ก็ทำได้โดยกำลังอหังการ์
จึงเลือนลืมเสรีว่ามีค่า
สยบค้อมยอมทัณฑ์
พันธนา
จึงใฝ่หาความรักไว้พักใจ
"วาณิช จรุงกิจอนันต์"
+ + + + + + + + + + + + + + + +
คนจุดตะเกียง : กลุ่มคนอยากเขียนในสิ่งที่อยากถ่ายทอดโดยไร้ขีดจำกัด
ทุกเรื่องที่อยากสื่อสารจากใจ
เชิญร่วมโหวต ศิลปินลูกทุ่งหญิงไทยในดวงใจของคุณ
http://onknow.blogspot.com/2007/05/blog-post_241.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น