การประเมินความเสี่ยงของแผนการท่องเที่ยวเชิงนิเวศต่อสิ่งแวดล้อม ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสันปันแดน จังหวัดแม่ฮ่องสอน

และ ขยายไปสู่พื้นที่ข้างเคียงโดยครอบคลุมถึงพื้นที่ใช้ประโยชน์ของหมู่บ้าน ห้วยน้ำโป่ง นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มาเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าสันปันแดนมักมีจุด ประสงค์เพื่อดูนกที่บริเวณโป่งแสนปิ๊ก ข้อมูลที่ได้จากการสำรวจและสอบถามบุคคลในพื้นที่ซึ่งประกอบไปด้วยข้อมูล เกี่ยวกับลักษณะของการท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน และทรัพยากรต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อาทิ ทรัพยากรด้านกายภาพ ชีวภาพ คุณค่าการใช้ประโยชน์และคุณภาพชีวิตของประชากรบ้านห้วยน้ำโป่ง จะนำมาใช้ประกอบการประเมินความเสี่ยงของแผนการท่องเที่ยวเชิงนิเวศต่อสิ่ง แวดล้อม ผลจากการสำรวจ พบนกทั้งหมด 72 ชนิด ที่น่าสนใจ ได้แก่ นก 4 ชนิดหลักที่บริเวณโป่งแสนปิ๊ก ได้แก่ นกมูม (Ducula badia) นกกะลิง (Psittacula finschii) นกเขาเปล้าธรรมดา (Treron curvirostra) และนกหกเล็กปากแดง (Loriculus vermalis) โดยมีจำนวนรวมกันประมาณ 600 ต ัว ซึ่งน่าจะเป็นส่วนที่ได้รับผลกระทบจากการท่องเที่ยวมากที่สุด แต่เนื่องจากนักท่องเที่ยวยังมีปริมาณน้อย ผลกระทบดังกล่าวจึงยังไม่ปรากฏอย่างชัดเจน นอกจากนกและโป่งแล้ว ทรัพยากรอื่นๆ เช่น สัตว์ป่า กล้วยไม้ น้ำพุร้อน และวิถีชีวิตของชาวบ้านก็เป็นปัจจัยที่ได้รับการประเมิน และจัดทำแผนการท่องเที่ยวเพื่อลดผลกระทบ โดยรูปแบบของแผนการท่องเที่ยวเชิงนิเวศจะประกอบด้วย การแบ่งเขตพื้นที่กิจกรรม ขีดจำกัด และการจัดการท่องเที่ยว

คณะผู้วิจัย – อภิรัตน์ เอี่ยมศิริ, นริทธ์ สีตะสุวรรณ