Theขี้ฝุ่นริมทาง
วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2548
อ่อนล้าอ่อนใหวในวันวาด
อ่อนล้าอ่อนใหวในวันวาด
บุพชาติหวั่นหวาดอยู่ใหวใหว
แรงเรี่ยวระทดท้อนักดวงใจ
เพรียกหาใครจำนัลจาพี่ล้าแล้ว
กู่เรียกเจ้าเข้ามาพี่ล้าอยู่
เพียงสำเนียกหดหู่นักรู้ใหม
เจ้าคงคล้ายคนอื่น..อื่นทั่วไป
ไม่เห็นใจคนอ่อนใหวให้คำนึง
แม้นมีเจ้าเข้ามาไม่ล้าแล้ว
เจ้าคือแก้วมณีผ่องพโยมหล
เจนจำรัสเจิดจ้านภาดล
รสสุคนธ์หนึ่งในใจพี่นัก
แม้นเสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง
ไม่หมายมุ่งสิ่งใดให้ใจหมอง
น้ำค้างจากทิพเนตรนั้นเนืองนอง
คงเป็นคลองแห่งธารระทม
พี่คงจมแห่งห้วงมหรรณพ
แม้นไม่พบนวลน้องครองสมร
น้ำตาหลั่งทั่วหล้าเป็นนาคร
ห่วงอาวรณ์ตัวเจ้าไม่เว้นวาย
ลำคี
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น