ร้อนเกินกว่าจะหยุดใจไหว
ร้อนเมื่อเธอไม่เต็มใจ
สุดจะหยุดใจไหวเมื่อต้องร้างไกลกัน
วันนี้ก็มาถึงเธอทำงานหน่วยหอพัก
เกินจะตรึงเธอไว้ได้
แต่จะเก็บเธอไว้ในใจ
แม้จะลาไกลอย่างไรใจใกล้กัน
แต่เราสูงศักดิ์ระดับอาจารย์มหาวิทยาลัย
เราคบเธออย่างจริงใจ
แต่พี่อ๊อดใยว่าเราหลอกลวง
แม้นิสัยจะกะล่อนกำลังจะไปนอก
เหมือนปลิ้นปล้อนพ่อปลาไหล
แต่ภายนอกใช่ภายใน..
ต้องวัดที่ใจใช่รูปกาย
เธอก็บอกต้องแต่งก่อน
พี่ก็ใจร้อน..ไม่แพ้กัน
ไปฟังคำเขาเธอคงไม่แน่ใจ
แล้วเอามาคิดแบบนั้น
จะกี่เดือนกี่วัน
พี่ยังคงมั่นมิผันแปร
จะเป็นอย่างไรในภายหน้า
จะเปลี่ยนดั่งวาจา
หรือรักษาสัญญานั้น
นิรนาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น