สายลมเย็น

ในวันที่คนหนึ่งชีวิตร้อน
คนหนึ่งต้องเป็นสายลมเย็น
คอยปัดเป่าให้เบาบาง
"ถ้าเมื่ออีกฝ่ายร้อนกว่า
แม้นาทีนั้นเราจะมีเรื่องราวหนักหนาสักเท่าไร
เราก็จะกลายเป็นสายลมเย็นได้ในพริบตา
เพื่อให้อีกคนได้พักกายพักใจ
นึ่คือมหัศจรรย์แห่งรัก
...............
เพราะเรามีหลายด้านที่ต้องเดินผ่าน
และการเดินไปตรงนั้นตรงนี้
ย่อมทำให้ชีวิตเราร้อนรนอย่างเลี่ยงไม่ได้
แต่ไม่ว่าโลกข้างนอกจะเป็นอย่างไร
ไม่ว่าชีวิตจะหมุนไปเจอความร้อนที่โหดร้ายแค่ไหน
จะไม่มีสักครั้งที่เราทนไม่ได้
ถ้าวันนี้ยังมีคนรักคอยทำหน้าที่เป็นสายลมเย็น
"เมื่อชีวิตไม่มีที่พักกายพักใจ
ความรักจะทำให้ความทุกข์เราเบาลง"
แต่เราไม่อาจคาดหวังให้รัก
เป็นสายลมเย็นได้ตลอดเวลา
เพราะอาจหมายความว่าเราเห็นแก่ตัว
ขนาดความรักที่ยิ่งใหญ่แล้ว
ยังทำให้เราโยนความเห็นแก่ตัว
ทิ้งไปไม่ได้
แล้วจะเข้าใจความหมายของการให้..
ได้อย่างไร
"หากต่างคนต่างเป็นสายลมเย็น
ให้กันและกันได้
ไม่ว่าโลกข้างนอกจะร้อนสักแค่ไหน
เมื่อเข้ามาในโลกของความรักแล้ว
ชีวิตเราจะเบาลง"