++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2550

2 คน ที่เราควรคิดถึงมากที่สุดในโลก

เวลาไม่มีเงิน
คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและแม่
แต่พอมีเงิน
คนแรกที่คิดถึงคือแฟนและเพื่อน

อยากได้รถ



คนแรกที่คิดถึงคือ พ่อและแม่
แต่พอมีรถ
คนแรกที่จะไปรับคือแฟนและเพื่อน

ร้านอาหารหรู ๆ บรรยากาศคลาสสิค
มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน

อาหารบนโต๊ะที่บ้าน
มีสำหรับพ่อและแม่

พ่อและแม่ คิดบั­ชีค่าใช้จ่ายก่อนนอน
เพื่อความอยู่รอด

ลูกนอนคุยโทรศัพท์ เล่นเนตก่อนนอน
เพื่อให้หลับฝันดี

เวลาเรามีความสุข

มักจะมองหาแฟนและเพื่อน
เวลาเรามีความทุกข์
คนที่กังวล หดหู่และเศร้าสลดใจ คือพ่อและแม่

เวลาประสบความสำเร็จ

เรามักมองหาแฟนและเพื่อน
เพื่อนัดฉลองและสังสรรค์

แต่คนที่ดีใจที่สุดคือพ่อและแม่
แต่พ่อและแม่
กลับกลายเป็นคนที่เรามองข้ามไป

โรงหนัง ห้างสรรพสินค้า
มีไว้สำหรับแฟนและเพื่อน

ทีวี และสวนหน้าบ้าน
มีไว้สำหรับพ่อและแม่

ลูกไปรื่นเริงตามโรงหนัง
เธค ผับ โต๊ะสนุ๊ก ฯลฯ

พ่อและแม่กับทำงาน หรือ
นอนหลับเก็บแรงไว้ทำงานหาเงินในวันรุ่งขึ้น
เพื่อแลกความสุขของลูก
อยากให้ลูกเรียนสูง ๆ

เวลาแต่งงาน

คนที่เป็นธุระหาสินสอดทองหมั้นคือพ่อและแม่
คนที่มีความสุขคือลูก

พ่อและแม่ตำหนิ ตักเตือน บางครั้ง

เต็มไปด้วยอารมณ์ห่วงใย
เพื่อให้ลูกได้ดี
แต่ลูกคิดว่าสิ่งที่ พ่อและแม่พูดเป็นแค่เรื่องไร้สาระ

พ่อและแม่

คือผู้ฝ่าฟันปั­หาเป็นร้อยพันประการเพื่อลูก
แต่พอลูกมีปั­หา
มักคิดได้แค่ ท้อถอย หดหู่หรืออยากตาย

พ่อและแม่คือผู้ที่ปกป้อง

และยืนเคียงข้างลูกจวบจนชีวิตจะหาไม่
ลูกกำลังคิดถึงสิ่งใด
คำว่า “พ่อ” หรือ “แม่”

อาจเป็นคำแรกที่เราพูดได้ตั้งแต่เกิด

อาจเป็นคำง่ายๆ สั้นๆ ที่ มีความหมาย
ยิ่งให­่ที่สุดในโลก

เราอาจไม่ต้องคิดถึงท่านในทุกๆเวลาที่เราหายใจ
เพราะเรารู้ ว่าท่านคงไม่ได้เรียกร้องมากมายขนาดนั้น
ขอแค่ 1 ใน 10 ของที่ท่านคิดถึงเราก็พอ
เพียงเท่านี้ ... ท่านคงจะดีใจ ...

ภัทรศักดิ์ เกตุตระกูล

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น