++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันอังคารที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2550

บันทึกรักจากชายคนหนึ่ง : ตะเกียงส่องหัวใจ

หลายคน เมื่อวันเวลาผ่านไป มักจะมองย้อนอดีต
นึกถึงสิ่งดีๆ วันแห่งความทรงจำที่เกิดขึ้น
มองย้อนไปถึงวันแรกที่เจอกัน...

แรกรู้จักเธอของชายคนหนึ่งนั้น
แรกสุด คือ ความประทับใจข้อความที่โดนใจเธอ
แต่ที่เขารู้จักเธอมากขึ้น..
เมื่อรู้ปัญหาหัวใจของเธอ ความรักที่เลือกผิด..
..จนกระทั่งได้เจอเธอครั้งแรก..
เรื่อยมา..จนกระทั่งรักเธอ



วันก่อนนั้น เหมือนเธอเดินในถ้ำมืด
มือ พยายามคลำหาทาง ที่มองไม่เห็น
ย่อมเดินพลาด ตกหลุม ชนสิ่งที่มองไม่เห็น

เหมือนดังชีวิตจริงที่มองเห็นอะไรหลายอย่าง
แต่หลายอย่างนั้น ซ่อนเร้น อำพรางความจริง

เพียงตะเกียงดวงน้อย
ก็สามารถส่องสว่าง ให้มองเห็นความงดงามในถ้ำได้
จากที่เคยหลงทาง ทำให้เธอเดินถูกทางมากขึ้น
รวมทั้งทางเดินแห่งรัก ที่เธอจะไม่หลงทางอีกแล้ว

ตลอดทางที่มืดมิดในถ้ำ
ตะเกียงยังคงส่องทางให้เธอเสมอ

กระทั่งเธอพบทางออกจากถ้ำ
ออกมาพบแสงสว่างภายนอก

ตะเกียงดวงน้อยดูเหมือนจะไม่จำเป็นต่อเธออีกแล้ว....

4 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ11 เมษายน 2550 เวลา 10:11

    คุณต้องการเป็นตะเกียงส่องทางให้เธออยู่แค่ในถ้ำเท่านั้นเหรอค่ะ ถ้าเธออยากจะให้คุณก้าวออกเดินทางไปพร้อมกันล่ะ..คุณพร้อมจะไปหรือเปล่าถึงแม้ว่าตะเกียงดวงนั้นจะมืดดับแสง..ด้วยหมดเชื้อไฟ..ก็ยังคงมีคุณค่าในใจเสมอ

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ12 เมษายน 2550 เวลา 00:59

    อย่าให้เข้ามาในถ้ำอีกแล้วกัน ถ้าเข้ามานะ......จะส่องทางให้เธออีก ;)

    ตอบลบ
  3. ไม่ระบุชื่อ12 เมษายน 2550 เวลา 01:02

    ใช่ว่าชีวิต คนเราจะเจอแต่แสงสว่างเสมอไป หากวันใดที่หญิงสาวผู้นั้นพบกับความมืดมิดอีกครั้ง เธอก็ยังได้อุ่นใจว่า..แสงจากตะเกียงน้อยดวงนั้น ยังคงส่องสว่างเป็นเพื่อนเธอทุกคืนวัน ^^

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ12 เมษายน 2550 เวลา 01:07

    ใช่ค่ะ เมื่อออกจากถ้ำ แล้วข้างนอกถ้ำมันจะสว่างอยู่ตลอดเวลาหรือคะ พระอาทิตย์ก็ยังมีขึ้นและมีตก สลับหมุนเวียนไป..^_^..อย่างไรซะ ตะเกียงก็ยังคงทำหน้าที่ส่องแสงสว่างให้สาวคนนั้น ในยามค่ำคืนค่ะ...(ช่วยแต่งให้จบ แบบ Happy น่ะค่ะ ^_^)

    ตอบลบ