ก่อนหน้านี้ทราบแต่เพียงว่าการทำบุญจะได้บุญหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับเจตนาก่อนทำบุญ ขณะทำบุญ และหลังทำบุญ… แต่ไม่เคยทราบผลของการมีเจตนาในแต่ละขณะมาก่อน.. จนได้อ่านเจอเรื่องราวด้านล่างนี้ จึงขออนุญาตนำมาเผยแพร่ต่อ ณ ที่นี้
*********************************************
บุพพเจตนา คือมีเจตนาตั้งใจไว้ก่อนทำบุญ... บุพพเจตนาจะให้ผลดีในเวลาที่เกิดมาเป็นเด็ก จะได้เกิดในพ่อแม่ที่ดีทำให้ได้รับความสุข ถึงแม้ว่าตอนเป็นเด็กจะได้รับความทุกข์ แต่เพราะความไม่รู้เดียงสาของเด็ก ก็เป็นทุกข์ไปตามกรรมที่ทำไว้ แต่จิตใจจะไม่คิดเป็นทุกข์เดือดร้อนเท่าไร
มุญจเจตนา คือเต็มใจในการทำบุญอย่างยิ่ง… มุญจเจตนา ก็จะให้ผลดีในเวลาที่เป็นหนุ่มสาว ทำให้มีร่างกายแข็งแรงมีสุขภาพดี ได้รับความสุข.. เมื่อมีความทุกข์เดือดร้อน ถ้าร่างกายแข็งแรงดีก็ทนต่อความทุกข์ได้ ทำให้ทุกข์น้อยลง
และเมื่อทำบุญแล้ว ก็ต้องพยายามนึกถึงบุญนั้นบ่อยๆ เรียกว่า อปราปรเจตนา การนึกถึงบุญที่ได้ทำแล้วก็ทำให้บุญเกิดเพิ่มขึ้นอีก.. อปราปรเจตนาจะให้ผลดีในวัยชรา เพราะความชราทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง ไม่สามารถทำการงานได้เหมือนเวลาเป็นหนุ่มเป็นสาว คนชราจึงจำเป็นต้องอาศัยผู้อื่นคอยช่วยเหลือดูแล แต่ถ้าทำบุญแล้วไม่เคยนึกถึงบุญที่ทำแล้ว เวลาแก่ตัวลงก็จะไม่มีผู้ดูแลและคอยช่วยเหลือ จิตใจก็จะมีแต่ความทุกข์ เศร้าหมอง หาความสุขมิได้ ย่อมจะเป็นปัจจัยให้ได้รับอารมณ์ไม่ดีในเวลาใกล้ตาย เพราะจิตใจที่เศร้าหมองเป็นบาป บาปก็พาไปเกิดในอบาย ทำให้ต้องไปเสวยความทุกข์ในอนาคต.. แต่ถ้าทำบุญแล้วนึกถึงบุญนั้นบ่อยๆ ก็จะทำให้มีผู้อุปถัมภ์ คอยดูแลช่วยเหบือในเวลาแก่ ทำให้ได้ความสุข เมื่อใกล้ตายก็ทำให้ได้อารมณ์ดีๆ และพาไปเกิดในสุคติ ได้เสวยความสุข มีโอกาสได้ทำบุญต่อไปอีก...
บทความโดย อาจารย์ปราโมช น้อยวัฒน์
ขอขอบพระคุณ ...
ที่มา http://weblog.manager.co.th/publichome/forgiven
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น