ปุจฉา
เวลา ถูกคนอื่นมองเราอย่างเข้าใจผิด ด้วยเจตนาหรือไม่ก็ตาม เราจะมีวิธีดูแลจิตใจตัวเองอย่างไร หรือ มีหลักธรรมข้อไหนที่เหมาะสมสำหรับวัยรุ่นในการที่จะช่วยประคับประคองความ รู้สึก และจรรโลงใจให้ปลงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้
วิสัชนา
๑. คุณควรตระหนักรู้ว่าเรามีเวลาอยู่ในโลกกันไม่กี่ปี ฉะนั้น เราควรเลือกทำแต่สิ่งที่ดีที่สุด และแคร์คนที่สำคัญทีสุด พยายามอย่าเสียเวลากับเรื่องไร้สาระ และอย่าปรารภนาให้คนทั้งโลกมาเข้าใจเรา เพราะถ้าคุณอยากให้คนทั้งโลกมาเข้าใจเรา อย่างที่คุณคิด อย่างที่คุณพูด อย่างที่คุณเป็น คุณจะไม่สามารถอยู่บนโลกนี้อย่างมีความสุข เพราะมนุษย์แต่ละคน ต่างคนก็ต่างความเห็น ต่างคนก็ต่างคิดต่างจิตต่างใจ คนอื่นจะเห็นเราเป็นอย่างไรไม่สำคัญ ไม่เท่ากับว่าคนที่เรารักรู้จัก เข้าใจเราอย่างที่เราเป็นหรือไม่
๒. ศิลปะของการอยู่ในโลกอย่างมีความสุข ก็คือการที่เราต้องรู้จักกฎกติกาของการอยู่ในโลกอย่างมีความสุข ที่เรียกว่าโลกธรรม กล่าวคือ
ได้ลาภ เสื่อมลาภ
ได้ยศ เสื่อมยศ
สรรเสริญ นินทา
สุข ทุกข์
ชีวิต ของคนเราต้องพานพบกับโลกธรรมทั้ง ๘ นี้ อย่างแน่นอนไม่ช้าก็เร็วในวันใดวันหนึ่ง ถ้าเรารู้ว่าชีวิตคือการเดินอยู่ท่ามกลางโลกธรรมทั้ง ๘ เราจะไม่วิตก เมื่อถูกโลกธรรมกระทบ เราจะสามารถมองโลกธรรมว่าเป็นเสมือนหนึ่ง ฤดูกาลทั้ง ๔ ของชีวิตที่มีโอกาสหมุนเวียนเปลี่ยนผันเข้ามาในชีวิตของเราได้
๓. หากเราเชื่อมั่นว่าเราเป็นคนดีจริงก็ไม่ต้องกังวลอะไร ความดีจะไม่กลายเป็นความชั่ว ถ้าวันนี้ถูกแล้ววันพรุ่งนี้ก็ไม่ผิด จริงอยู่อาจจะมีคนเข้าใจเราผิด แต่ความจริงที่เราทำไว้จะไม่เปลี่ยนแปลงไปตามความเข้าใจผิดๆ ที่คนมองเราอยู่ หากเรามีพริกขี้หนูอยู่ในมือเม็ดหนึ่งและมีคนเข้าใจผิดคิดว่าพริกขี้หนูเม็ด นั้นเป็นพริกหวาน แต่พริกก็ยังคงเผ็ดอยู่นั่นเอง ความจริงจะไม่เปลี่ยนมีแต่ความเห็นของคนเท่านั้นที่เปลี่ยน คุณควรมีชีวิตอยู่กับความเป็นจริง อย่าพึ่งพิงความเห็นในการใช้ชีวิตมากนัก
๔. บอกตัวเองว่า “สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว สิ่งนั้นกำไรเสมอ”
ขอบคุณที่มา :: ธรรมจักร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น