ศีลที่มีโทษ หรือ การผิดศีล นั้นมี ๔ อย่าง คือ
๑. ขัณฑสีล = ศีลขาด
ได้แก่ศีลของคฤหัสถ์ หรือบรรพชิตก็ตาม ที่มีสิกขาบทข้อต้น หรือข้อปลายอย่างใดอย่างหนึ่งขาดไป
เช่นในศีล ๘ ข้อปาณาติปาตาเวรมณี หรือข้ออุจจาสยนมหาสยนาเวรมณีข้อใดข้อหนึ่งขาดไป
๒. ฉิททสีล = ศีลทะลุ
ได้แก่สิกขาบทท่ามกลาง ข้อใดข้อหนึ่งขาดไป
เช่น ในศีล ๘ ข้อที่ ๒ ถึงข้อที่ ๗ข้อใดข้อหนึ่งขาดไป
๓. สพลสีล = ศีลด่าง
ได้แก่สิกขาบทท่ามกลางนั้นขาดไป ๒ หรือ ๓ ข้อ แต่ไม่เป็นลำดับติดกัน
เช่น ในศีล ๘ สิกขาบทข้อที่ ๒ กับข้อที่ ๔ หรือ ข้อที่ ๒ กับข้อที่ ๖ หรือ
ข้อที่ ๔ กับข้อที่ ๖ หรือ ข้อที่ ๒ ข้อที่ ๔กับ
ข้อที่ ๖ ขาดไปเป็นต้น
๔. กัมมาสสีล = ศีลพร้อย
ได้แก่สิกขาบทท่ามกลางนั้นขาดไป ๒ หรือ ๓ หรือ ๔ ข้อ ติดต่อกันเป็นลำดับติดกัน
(ถ้าขาดไปถึง ๔ ข้อ ก็นับว่าหนัก)
เช่น ในศีล ๘ สิกขาบทข้อที่ ๒ กับข้อที่ ๓ หรือ ข้อที่ ๒ ข้อที่ ๓ กับข้อที่ ๔ หรือ
ข้อที่ ๒ ข้อที่ ๓ ข้อที่ ๔ กับ ข้อที่ ๕ ขาดติดต่อกันไปโดยลำดับ เป็นต้น
ด้วยความปรารถนาดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น