++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ขำขำ - แม่ชี ...

แม่ชี ...

ฮิปปี้ผมยาวกระเถิบเข้านั่งประกบแม่ชีในที่นั่งแถวหน้าสุด
พอรถเมล์ปลอดผู้โดยสาร เจ้าหนุ่มก็ชวนดื้อๆ
“เราไปหาที่เงียบๆ ขึ้นสวรรค์กันเถอะ”

แม่ชีสั่นหน้าปฏิเสธ แล้วรีบลงเมื่อถึงป้ายถัดมา
พนักงานขับรถได้ยินเหตุการณ์โดยตลอด
พอรถแล่นออกจากป้าย จึงหันไปพูดกับฮิปปี้

“ถ้านายสนแม่ชีคนนี้จริง ๆ ชั้นจะบอกให้ ว่าทำไงถึงจะได้เผด็จศึก”

เจ้าหนุ่มผมยาวตอบว่า ทำไมจะไม่สนล่ะ พนักงานขับรถจึงแนะว่า

“ ทุกวันอังคารตอนเที่ยงคืน แม่ชีคนนี้จะไปสวดขอพรพระเจ้า
ที่สุสานประจำเมืองไม่เคยขาด
ถ้านายหาผ้ามาคลุมทำทีสวมรอยเป็นพระเจ้า นายจะสั่งอะไร
แม่ชีก็ต้องยอมทั้งนั้น”

คนขับช่วยวางแผนให้เสร็จสรรพ
ครั้นถึงเวลาที่ว่า เจ้าฮิปปี้ก็แต่งองค์ทรงเครื่อง สวมหน้ากากพระเจ้า
ไปดักซุ่มรอเหยื่ออยู่หลังต้นไม้

ทันใดนั้น แม่ชีปรากฎตัวเดินใกล้เข้ามา แล้วหยุดยืนสวดมนต์พึมพำ
ฮิปปี้กระโดดออกจากที่ซ่อน

“ข้าคือพระเจ้า ข้าได้ยืนคำขอของเจ้าแล้ว เจ้าจะได้ทุกสิ่งทุกอย่าง
ตามประสงค์ แต่เจ้าต้องขึ้นสวรรค์กับข้าก่อน”

แม่ชียินยอมโดยดี แต่เกี่ยงงอนนิดหน่อยว่า

“เพื่อเห็นแก่พรหมจรรย์ของลูก ได้โปรดละเว้นประตูหน้าเถอะนะเจ้าคะ”

พระเจ้าฟังก็ไม่ขัดข้อง หลังจากเสร็จสมอารมณ์หมาย
เจ้าฮิปปี้ก็ถอดหน้ากากออก พลางตะโกนว่า

“ฮ่า ฮ่า ผมคือฮิปปี้คนนั้นไง”

แม่ชีถอดหน้ากากมั่ง แล้วตะโกนดังกว่า
“ฮ่า ฮ่า อั๊วะ คนขับรถเมล์เฟ้ย”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น