สู่เส้นทางที่ควรดำเนิน

สู่เส้นทางที่ควรดำเนิน

(หลวงพ่อเสือ - อภิธรรมมูลนิธิ)



และมี พุทธวิธีแห่งความเนิบช้า ..ทำอะไรอย่าด่วนได้ ชะลอสักนิดหนึ่ง

สำรวจตัวเองด้วยการ คิด พิจารณา ทบทวน ใคร่ครวญ แล้วค่อย ตัดสิน ว่า...



· ทำไปเพื่ออะไร

· มีตัวการอะไรในการกระทำนั้น

· ตัวการนั้นดีหรือชั่ว

· ให้ผลอย่างไร

· ใครเป็นผู้ได้รับ ...

เรื่องเช่นนี้...ใครทำใครได้ และทำมากได้มากทั้งดีทั้งชั่ว



และอย่างน้อยพ่อก็พอจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นว่า

การสร้างบารมีต้องอาศัยความอดทน

และอาศัยใจรักที่อยากได้บารมีนั้น จึงจะสามารถทำกิจการงานได้สำเร็จลุล่วง



ความศรัทธาหรือเรียกว่าความรักดี...ต้องอาศัยจิตใจที่มั่นคง

ความรักดีอย่างเดียวแต่ใจไม่มั่นคงว่าทำดีได้ดี...ก็จะทำไม่ได้นาน

เมื่อมีอุปสรรคทางกายก็ดี อุปสรรคทางใจก็ดี ที่พร้อมจะรุกเข้ามาแทรกแซง...ทำให้ความตั้งใจเสียไปได้


แต่ถ้าหากเรามีใจที่เด็ดเดี่ยว แล้วรู้ว่าทำดีได้ดี ก็จะมีบารมีอันเป็นอำนาจเหนือกิเลส

และเมื่อมีบารมีแล้ว เราก็จะสามารถอาศัยบารมีพาชีวิตเดินออกจากตะรางชีวิตได้



ทุกคนถูกกักขังอยู่ในตะรางชีวิต ...สังสารวัฏนั่นเองแหละ คือ ตะรางที่ขังเราไว้

ตอนนี้เราอาจจะอยู่ในคุกที่มีโทษเบาหน่อย...ก็ได้เกิด...เป็นมนุษย์

คุกที่หนาหน่อยลำบากหน่อย.....................ก็...........เป็นเดรัจฉาน หรือ

คุกมืดหน่อย..........................................ต้อง......เป็นอบายภูมิที่ชั้นนรก หรือไม่ก็เป็น

คุกที่ดีหน่อย มีเตียงให้ มีอาหารให้อย่างสะดวกสบาย...ซึ่งเปรียบเสมือน เทวภูมิ

แต่ตะรางมันก็เปลี่ยนอยู่ไม่กี่ที่แค่ตรงนี้



ตะรางชีวิตของเราถูกตีไว้ด้วย “อำนาจกรรม”

เรามา...ก็มาเปลี่ยนตะรางชีวิตเสีย โดยพยายามไขกุญแจเพื่อออกจากตะรางชีวิต แล้วก็ก้าวออกมา

อย่าพันธนาการตัวเองไว้นานเลย...เพราะชีวิตเป็นทุกข์



การสร้างสมความดีนั้น ให้เข้าใจ...ทำดีนานๆ แล้วจึงได้ดี

บางครั้งพอเราทำปุ๊บอยากได้ปั๊บ หรือทำปุ๊บมองผลปั๊บว่า...ทำไมไม่ได้ดี

สิ่งเหล่านี้แหละจะเป็นตัวบั่นทอนกำลังใจของเราให้หมดไป

เพราะไม่มีใครที่ทำอะไรครั้งเดียวสำเร็จ จำคำนี้ไว้!!



พระพุทธเจ้า พระองค์ท่านสร้างบารมีธรรม 4 อสงไขยแสนมหากัป ทรงทำอยู่อย่างนี้ด้วยการสละ

คือ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี จนกระทั่งปัญญาบารมี แล้วพระองค์ก็ทรงทำบารมีจนถึง 30 ทัศ

คือ ปรมัตถประโยชน์อันสูงสุด จนกระทั่งบารมีสมบูรณ์แล้ว ท่านจึงได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ

เป็นองค์พระศาสดาจารย์แห่งโลก



พระองค์ทรงประกอบด้วยพระมหากรุณาธิคุณ พระเมตตาคุณ พระบริสุทธิคุณ

เผยแผ่พระสัทธรรมคำสอนออกมาถึง 84000 พระธรรมขันธ์

จำแนกเป็นหมวดหมู่เพื่อให้เหล่าสัตว์คือเราท่านทั้งหลายได้เรียนรู้ดูตาม เพื่อทำให้ได้



สิ่งเหล่านี้ไม่มากเกินความสามารถลูกหญิงลูกชายของพ่อหรอก ต้องบอกว่าไม่มีอะไรที่ลูกทำไม่ได้

จริงเสียอย่างเดียว สำเร็จทุกอย่าง เพราะพ่อตั้งใจว่า จะอยู่รอรับพานของทุกๆคนให้หมด

เมื่อตั้งใจจริงเสียอย่างเดียว...ก็สำเร็จไปทุกอย่าง



เพราะไม่มีอะไรเกินอำนาจจิตได้

เมื่อจิตมีอำนาจแล้วก็ไม่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของสิ่งที่แวดล้อมหรือฟุ้งซ่านไป

แต่จะทำหน้าที่ของตนเองด้วยความศรัทธา ว่า เมื่อประกาศจะทำแล้วก็ต้องทำให้ได้

แล้วสิ่งที่ประกาศหรือตั้งใจนั้นก็เป็นคุณงามความดี

จึงต้องยิ่งมีใจ...จงรักต่อคุณงามความดี



อย่าลืมนะลูก "จริงเสียอย่างเดียวสำเร็จทุกอย่าง"

ไม่มีใครทำอะไรไม่ได้ แต่ที่ยังได้ไม่เห็นผล ก็คือ ยังทำได้นิดเดียว

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ