++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2554

"เทคนิคเชียงราย" นี่สิ ลูกผู้ชายตัวจริง! ทิ้งปิดเทอมสร้างร.ร.

"เทคนิคเชียงราย" นี่สิ ลูกผู้ชายตัวจริง! ทิ้งปิดเทอมสร้างร.ร.

เป็นอีกหนึ่งแรงสร้าง สรรค์ที่ร่วมกันทำกิจกรรมดีๆ อันเป็นประโยชน์ และเป็นส่วนหนึ่งในการร่วมลบภาพความรุนแรงของ “วัยรุ่นใจร้อน” และ “เด็กตีกัน” ที่สังคมกำลังเพ่งเล็งกลุ่มนักศึกษาเทคนิคหรือโจ๋อาชีวะนี้ลงไปได้ไม่น้อย แถมตอกย้ำความ “แมน” ในเชิงบวกชนิดผู้พบเห็นต้องเทใจให้ทีเดียว กับกลุ่มนักศึกษาจากวิทยาลัยเทคนิคเชียงราย ที่สละเวลากว่า 2 เดือนช่วงปิดเทอม ให้แก่การอุทิศแรงไปกับการสร้างโรงเรียนแก่น้องๆ ผู้อยู่ห่างไกลและกันดาร

ช็อตกระโดดมันส์ๆ หน้าอาคารจากน้ำพัก น้ำแรง และน้ำใจ
สุบิน ตั้งจิตต์ , ชัยวุฒิ ปิงมูล ,เมธี สุวรรณ และอดิเรก ปิ่นทรายมูล 4 เด็กหนุ่มผู้มากน้ำใจ ตัวแทนเหล่านักศึกษาสาขาก่อสร้างและสาขาโยธาระดับปวส.กว่า30 ชีวิต จากวิทยาลัยเทคนิคจังหวัดเชียงราย บอกเล่าประสบการณ์การแบ่งปันบนดินแดนที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลกว่า 2,000 ฟุต ที่บ้านหัวแม่คำ ตำบลแม่สลองใน อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัดเชียงราย อันเป็นที่ตั้งของโรงเรียนตชด.เจ้าพ่อหลวงอุปถัมภ์4 ที่แสนจะห่างไกลและกันดาร

“ทางปูนซีเมนต์นครหลวงได้ บริจาคอาคารเรียนหลังใหม่ให้โรงเรียนตชด.เจ้าพ่อหลวงอุปถัมภ์ แบบก็มีมาให้ ทีนี้ก็มาขอความร่วมมือจากวิทยาลัยเทคนิคเชียงราย ซึ่งพวกเราก็ยินดี จริงๆ แบบอาคารสร้างไม่ยากมากครับ ที่ยากคือการขนส่งวัสดุอุปกรณ์การก่อสร้าง ซึ่งบ้านหัวแม่คำนี่อยู่สูงมาก การขนส่งวัสดุค่อนข้างลำบาก” สุบินกล่าวเป็นคนแรก

ถ่ายรูปกับน้องๆ นักเรียนร.ร.เจ้าพ่อหลวงอุปถัมภ์4
ในขณะที่ชัยวุฒิอธิบายเพิ่มเติมว่า นอกจากที่บ้านหัวแม่คำจะอยู่บนดอยที่สูงมากแล้ว การตัดถนนเพื่อให้รถสามารถวิ่งขึ้นมาได้ก็เพิ่งจะแล้วเสร็จเมื่อเร็วๆ นี้เอง โดยก่อนหน้านี้ในช่วงที่อยู่ในระหว่างการสร้างอาคารหลังใหม่ของโรงเรียน ตชด.เจ้าพ่อหลวงอุปถัมภ์4นี้ ถนนยังตัดไม่ถึง พวกเขาต้องเดินเท้าต่ออีกราวๆ 2 กิโลเมตรในทุกๆ วันที่ขึ้นมาสร้างโรงเรียนให้น้องๆ

อาคารที่สร้างเสร็จหมาดๆ
“แต่มันก็ไม่ได้รู้สึกเหนื่อย หรือลำบากนะครับ มันเป็นปิดเทอมที่พวกเรารู้สึกว่า เราได้ทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ เป็นความอิ่มใจที่สนุก อาจจะเพราะอยู่กับเพื่อนๆ ด้วย มันเลยไม่ค่อยเหนื่อย แถมอยู่จนคุ้นหน้าคุ้นตาเด็กๆ น้องนักเรียนเล็กๆ ที่แวะมาดูเราทำงานบ้าง มาชวนคุยบ้าง เราเห็นเขาแล้วก็รู้สึกว่า เขามีน้อยกว่า เหมือนได้แบ่งปัน คือโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนที่อยู่ไกล มีนักเรียนสองสามร้อยคน แถวนี้ก็ไม่มีโรงเรียนไหนแล้ว ถ้าไม่มีที่นี่เขาก็อาจจะไม่ได้เรียน หรืออาจจะต้องเดินทางไปไกลกว่านี้ มาช่วยสร้างอาคารใหม่ก็เหมือนมาให้โอกาสทางการศึกษาแก่พวกน้องๆ ด้วย เป็นปิดเทอมที่คุ้มค่าจริงๆ ครับ” ชัยวุฒิอธิบาย

รอยยิ้มดีใจจากการได้อาคารใหม่เป็นของขวัญปีใหม่
เมื่อถามถึงพฤติกรรมของเหล่าหนุ่มๆ เทคนิคกลุ่มนี้ว่า ภายในจังหวัดเชียงราย มีเหตุตีกันหรือใช้ความรุนแรงบ้างหรือไม่ เมธีและอดิเรกยืนยันเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่มีการตีกันของนักศึกษาทั้งเทคนิคและอาชีวะในเชียงรายเลย

“ผมว่า เอาแรงที่จะไปทะเลาะกัน ไปตีกัน มาทำอะไรที่เป็นประโยชน์แก่คนอื่นดีกว่าครับ มีความสุขกว่ากันเยอะ” อดิเรกสรุป”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น