++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันพุธที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2554

ปรัชญาชีวิต ..... การแต่งงานและการอยู่ร่วมกัน



หนังสือเล่มนี้คือปรัชญาชีวิตของคาลิล ยิบราน ซึ่งถอดความโดยศาสตราจารย์ระพี ภาวิไล
คำสอนส่วนหนึ่งที่อ่านแล้ว ก็คิดว่าอยากนำมาฝากไว้ให้เป็นคติเตือนใจแก่ทั้งผู้ที่คิดๆว่าจะมีคู่หรือผู้ที่มีคู่อยู่แล้วเป็นตัวเป็นตน ก็มีดังนี้ครับ...

การแต่งงาน การอยู่ร่วมกัน
 เธอทั้งสองเกิดมาด้วยกัน และเธอทั้งสองก็จะอยู่ด้วยกัน

เธอจะอยู่ด้วยกัน แม้เมื่อปีกขาวของความตายปัดกวาดวันคืนของเธอให้กระจัดกระจายไป
 
 ถูกแล้ว เธอจะอยู่ด้วยกัน แม้ในความทรงจำของพระเจ้า
 แต่..ขอให้มีช่องว่างในการอยู่ด้วยกันของเธอทั้งสอง
 และขอให้กระแสลมแห่งสวรรค์โบกโบยไปมาระหว่างเธอ
 

จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพยายามสร้างพันธะข้อแม้แห่งความรัก

ขอให้ความรักนั้นเป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไำหว อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญานของเธอทั้งสอง

จงเติมถ้วยน้ำของกันและกัน แต่จงอย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน

จงให้ขนมปังแก่กันและกัน แต่จงอย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน


จงร้องและเริงรำด้วยกันและจงมีความบันเทิงด้วยกัน แต่...
จงให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่อย่างโดดเดี่ยว

ดังเช่นสายพิณนั้นเป็นตัวอย่าง... ทุกสายต่างอยู่โดดเดี่ยวกัน
แต่ว่า...
 ยามที่ดีดมันแล้ว มันจะให้เสียงสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
 


จงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่ายืนใกล้กันนัก

เพราะว่าเสาของวิหารที่ยิ่งใหญ่นั้น ก็ยืนอยู่ห่างกันจึงจะรับน้ำหนักของมหาวิหารนั้นได้

อีกทั้งต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตภายใต้ใต้ร่มเงาของกันและกันได้
 


หวังเป็นที่สุดว่าคำสอนนี้จะช่วยให้ทุกคู่ชีวิตอยู่ด้วยกันยืดยาว แคล้วคลาดจากอุปสรรคของชีวิตสมรสทั้งปวงนะครับ
ผมขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์ศาสตราจารย์ระพี ภาวิไล มาณ.ที่นี้ด้วย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น