"สิ่งที่พระพยอมเสียใจที่สุดในชีวิต"
พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ
โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า...หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบพ่อมาก
วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ
ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน
อาตมารู้สึกโมโหมาก
พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก
“ ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... มาอุ้มกรูขึ้นบ้านหน่อย... กรูขึ้นไม่ไหว ”
ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..
พอไปถึงก็กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม ....ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ
พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน
จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม....!!
พ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่า
“ ไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม.. กรูอุ้มมรึงมาแต่เล็กแต่น้อย.... กรูนอนหลับ.. แต่มรึงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน
กรูต้องลุกมาอุ้มมรึง...ร้องเพลงกล่อมให้มรึงนอน
จะไปไหนมรึงไม่ไหว.. มรึงเหนื่อย. . กูก็ต้องอุ้มมรึง.. ทั้งที่กรูก็เหนื่อย
กรูอุ้มมรึง.. มรึงทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กรู แต่กรูไม่เคยทุ่มมรึงลงกับพื้นเลย....เพราะกรู รัก มรึง
วันนี้...มรึงอุ้มกรู เหล้ากรูไม่ได้หกโดนมรึงสักนิด มรึงทุ่มกรูลงพื้นทำไม.....”
พอพ่อพูดจบ น้ำตาอาตมาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม ... อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน
ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า
“ พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ”
หลังจากนั้น อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น
แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว
คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้
จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
"แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า"
บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิดบ้าง บางครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ
แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า สิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ
ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป....."
สำหรับบางคน..บางสิ่งบางอย่าง ลำบ๊ากลำบาก แต่เราสามารถ มุมานะทำเพื่อแฟนหรือคนรักของเรา
แต่บางสิ่งง่ายๆ สำหรับพ่อแม่ของเรา เรากลับไม่ค่อยอยากทำให้ท่าน
ทั้งๆที่ท่านลำบากเลี้ยงเรามา มาคิดได้เมื่อสายไปแล้ว....
เคยได้ยินมาว่า....ข้าวร้อนๆ กับปลาเค็ม 1 ชิ้น ตอนพ่อมีชีวิตอยู่
มีค่ามากกว่า "เนื้อมังกร...หน้าศพ" ตอนพ่อตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น