ผู้คนการงานและชีวิตยังคงดำเนินต่อไป
มิมีสิ่งใดมาเร่งฟื้นไฟให้ชีวิตต้องด่วนจากพรากจากกาลเวลา
หากอาจเป็นเวลาที่คั่นกลางคนมิให้เข้าถึงคนผู้หนึ่งได้
ด้วยบุพกรรมที่มิได้เคยทำร่วมกันมาก่อน
ภิกษุชรารูปหนึ่งนั่งสอนเณรอยู่ใต้ร่มโพธิ์อันร่มรื่น
ทอดสายตามองเณรน้อยด้วยความเมตตา เสียงทอดกล่าวทุ่มว่า
"ผู้คนเราเมื่อกำเนิดเกิดมาย่อมมีความลึกหนาของบุญกุศลทั้งสติปัญญาที่แตกต่างกัน"
ดังคำคาถาเปรียบเทียบในโลกนิติที่ ๑๔ ว่า
ชลปมาณํ กุมุทมาลํ
กุลปมาณํ วินโยปฐานํ
พยตฺติปมาณํ กถิตวากฺยํ
ปฐวีปมาณํ ติณมิลาตํ ฯ
คำแปลเชื่อมโยงด้วยบทโคลงโลกนิติที่ ๒๗๕ ที่งดงามทั้งคำและความว่า
ก้านบัวบอกลึกตื้น ชลธาร
มรรยาทส่อสันดาน ชาติเชื้อ
โฉดฉลาดเพราะคำขาน ควรทราบ
หย่อมหญ้าเหี่ยวแห้งเรื้อ บอกร้ายแสลงดิน ฯ
เสียงหลวงตาพูดช้าชัด
สายบัว เป็นเครื่องวัดน้ำ
มรรยาทและวาจา เป็นเครื่องวัดสกุล
คารมซึ่งสำแดง เป็นเครื่องวัดปัญญา
ความเหี่ยวแห้งแห่งหญ้า เป็นเครื่องวัดพื้นดิน
เณรอยากเป็นสายบัวที่วัดใจตนเอง
มีมารยาทและวาจาอันเป็นเหล่ากอของสมณะเพียงพอหรือยัง
มีคารมที่ควรกล่าวกับผู้คนที่อยู่เฉพาะหน้าอันดีหรือไม่
ทั้งมีพื้นเพนิสัยที่จะสร้างความรู้และพัฒนาตนเองได้มากน้อยแค่ไหนก็อยู่ที่ความอดทนของเณรเอง
และความทุกข์ทรมานอันหนักหน่วง มักจะคืบคลานเข้ามาในชีวิตของคนเรา
ผู้ที่ซึ่งพยายามสละกิเลสที่นี้
และเดี๋ยวนี้ เธอพอใจในสิ่งที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้แค่ไหน...เพราะว่า
มันก็เป็นทั้งหมดที่เธอมี
ในตอนนี้ไม่มีอะไรในชีวิตนี้ที่จะอยู่กับเราไปได้ตลอด สรรพสิ่งและผู้คน
ต่างเข้ามาและก็ผ่านไป และเราก็จะถูกทอดทิ้งให้เศร้าโศกและเจ็บปวด
...เพราะความยึดมั่นของเราเอง
เณรน้อยนั่งตรึงอยู่กับที่คล้ายจะทบทวนสิ่งที่ได้ฟังมาชั่วขณะ
ก้มลงกราบภิกษุชราภาพผู้ผ่านกาลฝนมายาวนาน
แว่วเสียงคำสอนของท่านยังไม่จางหาย
เสมือนเสียงที่ทักเตือนให้มีสติอยู่เสมอในทุกย่างก้าวของชีวิต
ไอเสียงเย็นเนิบช้าชัดบอกเณรให้ลุกขึ้นไปทำธุระ
บ่งบอกว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อน งานของชีวิตพระคือการกำจัดกิเลส
งานนอกกายเหล่านี้ทำแล้วก็ว่าง เป็นงานที่ไม่มีวันเสร็จสิ้น
แต่มนุษย์มักเอางานนอกกายเหล่านี้มาพัวพันชีวิตจนดิ้นไม่ออก
งานนอกกายทำแล้วก็วาง ไม่เสร็จพรุ่งนี้ก็ทำใหม่อย่าไปยึดติดกับมัน
งานภายในตัว ก็ให้รู้จักสำรวมระวังอย่างมีสติทุกขณะย่างก้าวของชีวิต
ชีวิตอยู่ได้เพียงชั่วกาล ไม่นานสนธยาของชีวิตก็จะกลืนเราไป
มีอะไรให้วาดหวังอะไรหนักหนาเหล่า?
"เรียนรู้ฝึกฝนความสามารถ
มิใช่เรื่องยากที่สุด
รู้จักยับยั้งช่างใจไม่ให้กระทำความชั่ว
ด้วยความโลภ ความโกรธ ความหลง
เป็นเรื่องยากที่สุด"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น