ปุจฉา - กราบเรียนท่านพระอาจารย์ค่ะ ดิฉันได้แยกทางกับสามีมานานเกือบ 9 ปีนะค่ะ แยกกันอย่างสันติ และมีลูกด้วยกัน 1 คน เป็นหญิงค่ะ ต่างคนก็มีครอบครัวใหม่ แต่ดิฉันไม่มีลูกใหม่ แต่สามีเก่ามีลูกใหม่ 2 คน จึงมีภาระและหน้าที่มากมาย รวมลูกสาวอีกเป็น 3 คน ซึ่งลูกเก่ากำลังเรียนมหาลัย ปี 3
ดิฉันทุกข์ใจเกี่ยวกับลูกสาวค่ะ มีปัญหากับพ่อตลอด ไมค่อยได้เจอพ่อสักเท่าไร ถ้าจะเจอก็ต้องอ้อนวอนให้มารับ จะขอเงิน หรือ สิ่งของต่างๆๆ จนสงสารลูก พ่อชอบอ้างว่า "ไม่มีเงิน " แต่พ่อจะไปเที่ยวทั้งต่างประเทศและในประเทศบ่อย จนลูกรู้ว่าพ่อพูดไม่จริง เวลาลูกขอไปเที่ยวบ้างพ่อกลับไม่ให้ อ้างว่าส่งเสียค่าใช้จ่ายในเรืองการเรียนแล้วลูกไม่มีสิทธิขอเพิ่ม ทุกครั้งที่พ่อไปเที่ยวลูกไม่มีโอกาสไปกับพ่อเพราะพ่อไปกับครอบครัวใหม่ มีญาติพี่น้องไปมากมาย
บางครั้งวัตถุเงินทองไม่สามารถแลกกับความสุขได้เลย แต่ดิฉันก็ส่งเสียให้ลูกเช่นกันนะค่ะไม่ใช่ให้พ่อส่งเสียผู้เดียว การเรียนลูกก็ดี อุปนิสัยดี มีสัมมาคาระวะ รู้ถูกผิด แต่สำหรับพ่อแล้ว ลูกเหนื่อยมากค่ะ ร้องไห้กับแม่มาตลอด จนดิฉันทุกข์ไปกับลูก พ่อมีโรงงานมีฐานะทางสังคมพอประมาณ แต่บีบคั้นการเงินกับลูกมาก เวลาลูกไม่มีคนเป็นแม่ก็ทุกข์นะค่ะ เราจะทานอิ่มทานเต็มได้อย่างไรในเมือลูกต้องลำบาก เราจะเที่ยวสนุกทำไมในเมื่อลูกไม่ได้ไปกับเขาเลย พระอาจารย์ช่วยกรุณา ตอบปัญหาในสิ่งที่ดิฉันข้องใจด้วยนะค่ะ
1. พ่อแม่ส่งเสียเลี้ยงดุลูกไม่เต็มที่ไม่ทำด้วยใจที่บริสุทธิ์บาปไหมคะ
2. ในกรณีนี้ดิฉันควรจะช่วยลูกให้พ้นทุกข์ได้อย่างไรบ้างคะ
3. ดิฉันได้แต่เพียงสอนลูกว่าให้เข้มแข็งอดทนไว้เพื่ออนาคตของลูกแม่จะอยู่เพื่อลูกตลอดไป แต่ใจดิฉันนั้นทุกข์มากมายค่ะ ถูกต้องไหมคะที่สอนลูกแบบนั้น
4. ความรู้สึกของดิฉันที่คิดว่าเป็นเพราะเราที่เลิกกับพ่อเขาลูกถึงได้เป็นเช่นนี้คือสิ่งที่ถูกหรือผิดคะ
ท้ายนี้ขอกราบรบกวนพระอาจารย์ให้ความกระจ่างกับลูกและดิฉันด้วยนะคะ ขอให้พระอาจาร์ยมีสุขภาพแข็งแรง อยู่คู่ความดีและพระพุทธศาสนาตลอดไปนานแสนนานนะค่ะ
พระไพศาล วิสาโล วิสัชนา - พ่อแม่ควรมีความรักความเมตตาต่อลูก พยายามช่วยเหลือเกื้อกูลให้ลูกมีความสุขความเจริญ คำนึงถึงประโยชน์สุขของลูกมากกว่าของตน หากพ่อแม่ไม่มีสิ่งนี้ ก็ถือว่าไม่ทำหน้าที่ ไม่ถูกต้องทั้งทางโลกและทางธรรม
สามีเก่าของคุณคงทำเช่นนี้มานานจนไม่รู้ว่ามันส่งผลเสียต่อลูกสาวอย่างไร แต่ก่อนเธอเป็นเด็ก อาจไม่คิดอะไรมาก แต่พอโตเป็นวัยรุ่น ก็จะเป็นทุกข์เพราะเรื่องนี้ สามีเก่าของคุณอาจจะคิดว่าแกยังเป็นเด็กอยู่ หรือติดอยู่กับภาพเก่า ๆ จนลืมไปว่าลูกโตเป็นสาวแล้ว มีความรู้สึกนึกคิดแต่งต่างจากตอนเป็นเด็ก หากคุณมีโอกาส น่าจะเตือนสติหรือขอร้องเขาให้สนใจความรู้สึกของลูกสาวบ้าง
ขณะเดียวกันก็พยายามให้กำลังใจลูกสาว ชวนเขามองเห็นสิ่งที่มีบ้าง อย่ามองเห็นแต่สิ่งที่ขาดหรือไม่มีเหมือนคนอื่น เช่น ชี้ให้เห็นว่าเธอยังโชคดีที่ได้เรียนหนังสือ วิชาความรู้ที่ได้มานี้แหละจะเป็นที่พึ่งสำคัญ ควรแนะนำให้เธอขยันเรียน ถือเอาอุปสรรคปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเครื่องกระตุ้นให้เกิดความพากเพียรพยายาม จะได้พึ่งตนเองได้ ต่อไปอยากได้อะไร ก็ไม่ต้องขอใคร อีกไม่นานเธอก็จะจบการศึกษา มีอาชีพการงานของตนเอง หากพึ่งตนเองได้ ความสุขก็จะหาได้ไม่ยาก
หมายเหตุ คำถามได้ถูกปรับทอนให้สั้นลง เพื่อให้ง่ายต่อการอ่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น