++

...+

Theขี้ฝุ่นริมทาง

วันจันทร์ที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

ถอยหลังเพื่อก้าวไปข้างหน้า

การ ใช้ชีวิตให้มีความสุขในแต่ละวันของชีวิต หากขาดความเข้าใจความรู้สึกของตัวเองแล้ว ช่างเป็นความยากลำบากยิ่งที่จะทำให้ความสุขเกิดขึ้นได้ เพราะใจที่บอบช้ำและมีบาดแผลแห่งความเจ็บปวดที่คอยกระตุ้นให้ปวดร้าวนั้น ช่างเป็นความโหดร้ายของชีวิตยิ่งกว่าอะไรดี…





ยิ่งเมื่อความ บาดหมางทางอารมณ์เกิดขึ้นแก่คนที่อยู่ร่วมกัน และทำให้ไม่เข้าใจกันด้วยแล้ว ยิ่งเป็นความทรมานกว่าการเจ็บปวดคนเดียว เพราะต้องอยู่ร่วมกันเสมือนว่าไม่รัก ร่วมเคียงข้างทั้งที่ความอึดอัดเกาะกุมใจ เป็นเงาแห่งความบอบช้ำที่ตามทิ่มแทงไม่รู้จบ จึงทำให้ชีวิตมีบาดแผลทางอารมณ์อยู่เรื่อยมา

แต่ถ้าเรา รู้จักวางความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างถูกวิธี วางทิฐิที่คอยเป็นนายบงการชีวิตให้อยู่ในจุดที่เหมาะสม เพื่อรับฟังเหตุผลของอีกฝ่ายหนึ่งที่พยายามอธิบายข้อบกพร่องบางอย่างที่เกิด ขึ้นระหว่างเขาและเรา บางทีเรื่องที่คิดว่าเลวร้ายก็อาจมีทางคลี่คลายได้ เพราะทิฐิที่ถูกวางลงย่อมเปิดโอกาสให้ใจเปิดกว้าง และมองเห็นความจริงที่ซ่อนอยู่หลังบาดแผลที่เจ็บปวดนั้นเสมอ

ด้วยเหตุนี้เรา จึงควรหันกลับมามองข้างหลังบ้าง หันกลับมามองจุดเริ่มต้นของคนที่เรารักและเคยเคียงข้างกัน ถือว่าเป็นการย้อนอดีตที่ดีงามเพื่อทำปัจจุบันที่ว้าวุ่นให้สงบลง และทำอนาคตที่จะก้าวไปให้มีอุปสรรคน้อยลงกว่าที่เคยเป็น ด้วยหัวใจที่เปิดกว้างระหว่างคนที่เรารักและรักเราด้วยความเข้าใจ

"การเรียนรู้ที่จะแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดให้กลับมาเป็นความงดงามได้อีกครั้งหนึ่ง"
เพราะหากเรารู้จักทบทวนความผิดพลาดของตัวเราและคนที่เรารัก
ได้ยอมรับที่จะแก้ไขสิ่งผิดให้กลับมาเป็นความถูกต้อง
ย่อมทำให้บรรยากาศของชีวิตดีขึ้นได้ อย่างน้อยเราก็ชื่อว่า
ได้เรียนรู้ที่จะเป็นผู้ "ยอมรับ" ในการแก้ไขตนเองด้วยใจที่เปิดรับ

การย้อนกลับไป ทบทวนชีวิตในวันวาน เพื่อนำมาสู่การแก้ไขเหตุการณ์ร้ายๆ ในปัจจุบัน เปรียบเสมือนการถอยหลังเพื่อตั้งหลักให้กับชีวิต เพื่อทบทวนความผิดพลาดที่ผ่านมา และทบทวนสิ่งที่ควรจะปลูกให้มีในชีวิตของเราและคนที่เรารัก เพื่อให้อดีตที่งดงามนั้นเป็นครูสอนปัจจุบันและอนาคตให้เกิดความดีงามร่วม กัน

การถอยหลังเช่น นี้ จึงเป็นการถอยหลังเพื่อก้าวไปข้างหน้าด้วยความมั่นคง และเต็มเปี่ยมไปด้วยความงดงามอย่างทรงคุณค่าสำหรับชีวิตของเราทุกคน

โปรดถามตัวเองให้ชัดและลงมือแก้ไขสิ่งที่ค้างอยู่ในใจ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น