เมื่อเธอได้มาเห็นข้อความของเธอ ปรากฏในบล็อกแห่งนี้
เธอไปสะกิดบอกผู้ชายของเธอว่า ไม่อายหรือ
เมื่อเรื่องของ "เรา" (เรื่องความรักของ คนทั้งคู่) ฝ่ายชายบอกว่า ยังไม่ต้องไปบอกใครเขาหรอก เดี๋ยวเขาก็ดูออกเอง
แต่เมื่อนำเรื่องราวมาเล่าให้คนจุดตะเกียงฟัง แล้วคนจุดตะเกียง นำมาบันทึกในเวบ
นั่นสินะ ไม่อายหรืิอ
ฝ่ายชายบอกว่า จะต้องไปอายทำไม
เพราะเรารักกันไม่ใช่หรือ
เมื่อเราตัดสินใจรักกัน เรายังไม่เขินอายหัวใจตัวเองเลย
บันทึกที่ปรากฏใน blog แห่งนี้ ไม่ได้ระบุชื่อเสียงเรียงนามเสียหน่อย ว่า เป็นใคร มาจากไหน อยู่ที่ใด
มีคนที่รับรู้ก็คือ เขา และ เธอ และคนที่นำมาบันทึก
บันทึกไว้ด้วยความน่ารัก ความงดงามในจิตใจของคนทั้งคู่
"บันทึกไว้เป็นหลักฐานก็ดีเหมือนกัน เพราะวันหนึ่งข้างหน้าก็จะต้องบอกเรื่องของ เรา ให้คนอื่นรับรู้อยู่ดี"
มีบันทึกเช่นนี้ ถือเป็นการเก็บความทรงจำที่ดีๆในวันวานเอาไว้ พลิกกลับมาเติมหัวใจรักให้สดชื่นอีกครั้ง ในวันข้างหน้าที่หัวใจรัก เริ่มจืดจางลง
เพราะความจริงแล้ว เราทั้งสองคนนั้น รักกัน
ใครเป็นเจ้าของยกมือขึ้น ยินดีกับความรักด้วยคะ
ตอบลบว่าจะบันทึกไว้เหมือนกันค่ะ
ตอบลบ